ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

من حجاب را دوست دارم.

۱۰ مطلب با موضوع «تربیت :: صحبت بزرگان :: قرآن و حدیث» ثبت شده است

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹


⚜ پیامبر عظیم‌الشّأن در انتهای خطبه غدیر می‌فرمایند:


«مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ إِنِّی‏ أَدَعُهَا إِمَامَةً وَ وِرَاثَةً فِی عَقِبِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» 

من امامت را در ذریّه خودم تا روز قیامت باقی گذاشتم.


«وَ قَدْ بَلَّغْتُ مَا أُمِرْتُ بِتَبْلِیغِهِ» 

من آنچه گفتنی بود و مأموریت داشتم انجام بدهم (تبلیغ رسالت)، انجام دادم.


«حُجَّةً عَلَى کُلِّ حَاضِرٍ وَ غَائِبٍ» 

چه کسی که این‌جا حاضر است و چه غائب.


«وَ عَلَى کُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْ لَمْ یَشْهَدْ وُلِدَ أَوْ لَمْ یُولَدْ» 

چه آن‌هایی که متولد شدند و چه آن‌ها که در آینده می‌آیند که جای عذر برای کسی باقی نماند.


«فَلْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» 

حاضر باید این را به غائب و پدران هم به فرزندانشان، این را ابلاغ کنند.


🔻علّامه امینی بیان می‌کند: 

یک زمانی سادات و بعضی از مؤمنین، این خطبه غدیر را حفظ بودند و بر فرزندانشان هم فرض می‌کردند که این را حفظ کنند. لذا حفظ خطبه غدیر خیلی برکات دارد. 


🔻آیت‌الله العظمی آسیّد ابوالحسن اصفهانی بیان فرمودند: 

هر کس خطبه غدیر را حفظ کند و حداقل ماهی یکبار بخواند، یکی از خصایص آن این است که نسل او، طاهرِ طاهر می‌ماند؛ یعنی بعضی از شبهاتی که پیش می‌آید (مانند لقمه‌ای که در جایی خورده می‌شود و همان باعث نطفه می‌شود، امّا معلوم نیست غذای آن طرف چه بوده است)، محفوظ می‌ماند.

قرآن و نقش مادر در تربیت جوانان‏ (1)

 

بررسى چهره‏ هاى جوان در قرآن‏


احمد عابدینى‏

از مسائل مورد ابتلا، چگونگى برخورد با جوان براى تأثیرپذیرى بیشتر مى‏باشد. هر کسى راه و روشى پیشنهاد مى‏کند و به گونه‏اى مى‏خواهد با جوان تعامل و برخورد داشته باشد، اما کدام راه صحیح است و ملاک راه صحیح چیست. این گونه پرسش‏ها معمولاً مورد غفلت واقع مى‏شود و اگر کسانى بخواهند راه صحیح یا بهتر را بیابند، به تجربه، آزمایش و آمارگیرى متوسل مى‏شوند.


اما بى‏نقص بودن این گونه راهها مورد تردید مى‏باشد و حتى گاهى مى‏توان در درستى آنها مناقشه کرد؛ زیرا جوان مانند یک شى‏ء بى‏جان آزمایشگاهى نیست و صحنه اجتماع آزمایشگاه نیست. در آزمایشگاه تمامى عناصر، ابزار و اشیاى مورد آزمایش در اختیار آزمایشگر است اما اشیا اختیارى ندارند، بنابراین آزمایشگر با ثابت قرار دادن آنها به جز یکى، میزان تأثیر و تغییرات آن را اندازه‏گیرى مى‏کند یا سپس امر دیگرى را متغیّر و بقیه را ثابت نگه مى‏دارد و ... اما در اجتماع اوّلاً شرایط و اوضاع به اختیار آزمایشگر نمى‏باشد؛ ثانیاً جوان از امور گوناگون اطراف خود، آن گونه که مى‏خواهد اثر مى‏پذیرد یا بر اطراف اثر مى‏گذارد. نیز اراده، تصمیم، عاطفه، احساس، گذشته خانوادگى و تاریخى، خوراک، پوشاک وى و ... در تشخیص و تعیین مسیر او و چگونگى تصمیمش نقش دارد. این همه، قابل اندازه‏گیرى، کنترل و نسبت‏سنجى نمى‏باشد. بنابراین پیدا کردن روش و قانون مناسب براى برخورد با جوان، از این راه، ناقص و حتى ناصحیح مى‏نماید.


راه دیگرى که مى‏توان پیمود و راحت‏تر از راه قبلى است و نتایج آن کم‏نقص‏تر مى‏نماید، همچنین براى ما مسلمانان جاذبه‏دارتر است، بررسى میزان تربیت «جوان»هاى مطرح‏شده در قرآن و شاخص‏هاى تربیتى و تعیین مقدار تأثیر هر یک از آنها بر جوان مى‏باشد.


این راه براى ما راحت است زیرا قرآن آن را مطرح ساخته، با مطالعه آیات در باره «جوان» مى‏توان به آن رسید. مردم نیز با توجه به اعتقاداتشان، براى پذیرش این راه و روش، آمادگى بیشترى دارند. چنان که نتیجه پیمودن این راه مورد قبول مسلمانان مى‏باشد زیرا همه اتفاق نظر دارند قرآن، کتاب هدایت و تربیت است. از سوى دیگر امکانات پیمودن این راه فراهم است زیرا تفاسیر گوناگون وجود دارد و بالاخره پیمودن این راه لازم و حیاتى است چون از یک طرف، با جوانان برخورد داریم و هر فردى دوست دارد ثمره وجودى و امید و آینده خود را، به بهترین نحو تربیت کند. از سوى دیگر چون مسلمان و دیندار هستیم موظفیم قرآن را بشناسیم و با آن برخورد مثبت داشته باشیم. نیز چون قرآن را معجزه جاوید مى‏دانیم و کتابى که «از پیش رو و پشت سرش باطل نمى‏آید»(1) و فرستنده آن خالق انسان‏هاست، اطمینان داریم که آن کتاب به ما بهترین راه هدایت را مى‏نمایاند و ما را به سرمنزل مطلوب سوق مى‏دهد. بنابراین، راه و روش قرآن ما را از راههاى دیگران بى‏نیاز مى‏کند و حتى قابل ارائه به دیگران براى تربیت جوانان مى‏باشد.


قرآن سرگذشت جوان‏هاى متعددى را مطرح ساخته و به ابعاد گوناگون تربیتى هر یک پرداخته است.

پیامبر(ص) برای ضعفی که دارد به خدا پناه می بردند/ «اعیذک بالله»

«کسا یمانی» یعنی پیامبر(ص) هم لباس خارجی خوب داشتند و هم بارها آن را استفاده می کردند که معروف بوده که راحت آدرس آن را می دهند.

با توجه به سوره مدثر و ... نشان می دهد از یک سو و از سوی دیگر این که صورت پیامبر(ص) مانند ماه می درخشیده نشان می دهد بیماری جسمانی نبوده است و احتمالا ناشی از حالات بعد از وحی بود است.

بارها در حدیث اجازه گرفته می شود. نوه از پدربزرگ اجازه می گیرد. جبرییل یک بار از خدا اجازه می گیرد و دوباره از پیامبر(ص) اجازه می گیرد. این نشان می دهد که در حانواده اسلامی اجازه باید خیلی جاری باشد.

در حدیث پیامبر(ص) با صفات مختلف نامبرده شدند.

حضرت علی(ع) به حضرت زهرا(س) می گویند: دختر پیامبر / این نشان می دهد که حضرت زهرا (س) خودشان و خانواده شان مورد تکریم همسر هستند.

درباره حضرت علی(ع) نیز صفات و توصیفات متنوع ی در حدیث آمده است.

حضرت زهرا(س) به حضرت علی(ع) می گویند: فرزندان تو و نمی گویند که فرزندانمان این یعنی ولایت پدر بر رفرزندان را تاکید دارند.

به جایگاه اهل بیت به صورت خاص اینجا تاکید می شود.

در بخش دوم دعا خداوند به ملایکه  معرفی می کند که همه مخلوقات را برای محبت پنج تن آفریدم.

محوریت فاطمه(س) در اهل بیت بسیار تاکید شده است هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها

با همه اهمیت امام علی(ع) و حضرت زهرا(س)اینجا به اهمیت پیامبر(ص) اشاره می شود که از ایشان سوال می پرسند و ایشان درباره اهمیت حدیث کسا گفته می شود.

همه افراد که وارد می شوند به حضرت زهرا(س) سلام کنند. کسانی که وارد می شوند سلام کننده هستند و حضرت زهرا(س) جوابی مبسوط در جواب سلامها می دهند.

در پاسخگویی به حسنین عدالت برقرار می شود.

یکی از آداب شیر دادن، در آغوش گرفتن نوزاد هنگام شیر دادن است. ضمن این که هر دو آغوش مادر برای نوزاد آرامش بخش است؛ لکن آغوش چپ مادر از جایگاه خاصی برخوردار است، از حضرت امام جعفر صادق (ع) نقل شده که آغوش چپ مادر، جایگاه مناسب تر شیرخوار است و تحقیقات دانشگاه کورنل، نشان می دهد که این مطلب کاملا علمی و دقیق است.

امروزه بر اساس دانش نو شناخته و نو آور کرونوبیولوژی که در آموزش های اسلامی ریشه ای قدمتی  ۱۴۰۰ ساله دارد، تغییرات ترشح هورمون ها و کاهش و افزایش آنها در ساعات مختلف شبانه روز بررسی گردیده و نشان می دهد، چنانچه مادران شیرده پس از نیمه شب یکی دو بار به کودکان خود شیر دهند سطح پایه ای هورمون پرولاکتین افزایش می یابد و تضمین یک شیر دهی موفق را میسر می سازد که در آموزش های اسلامی با ثواب فراوان مورد توصیه قرار گرفته است.

در باب ثواب شیر دادن به نوزاد گفتنی است که، موقعی که حضرت رسول اکرم (ع) در فضیلت جهاد سخنرانی می فرمودند و بانوان مسلمان در ملاقات با ایشان از محرومیت خود از مشارکت در جهاد گلایه می کردند، آن حضرت طی حدیث مفصلی فرمودند:

« آیا راضی (به این مقدار ثواب) نیستید، آن هنگامی که یکی از شما از همسر خود در حالی که او از شما خشنود است باردار شود، ثواب کسی را دارد که روزها روزه بگیرد و شب ها برای عبادت خدا بپاخیزد و چون زایمان کند هر جرعه ای که از شیر او در آید و هر بار که طفل پستان او را می مکد برای هر جرعه و هر بار مکیدن ثوابی است و اگر برای شیر دادن و مراقبت از کودک شیرخوار شبی بیدار گردد پاداشی معادل آزاد کردن هفتاد بنده در راه خدا دارد».

در چند روایت نورانی از جمله در روایت نقل شده از حضرت امام جعفر صادق (ع)، برای مادر شیرده، اجر مجاهد در راه خدا منظور شده و حتی برای مادری که در چنین زمانی از دنیا برود اجر شهادت قائل شده است.

در چندین روایت بر کفایت شیر مادر در تأمین آب و غذای کودک هنگامی که به طور انحصاری مورد استفاده قرار می گیرد (تا سن ۶ ماهگی) تأکید شده است؛ لذا آنچه که امروزه به عنوان نتیجه تحقیقات علمی روز، در کفایت شیر مادر به هنگام تغذیه انحصاری Exclusive Breast Feeding عنوان می شود، در روایات معصومان (ع) از پیش مطرح بوده است. جابر بن عبدا انصاری از حضرت رسول اکرم (ص) نقل می کند که فرمود: خداوند متعال روزی کودک را در دو پستان مادر قرار داده است. در بخشی آب و در بخش دیگر غذای او را از هنگام ولادت کودک، به تناسب نیاز هر روز وی، روزی متناسب آن روز او را مقرر فرموده است.( کتاب المواعظ، ترجمه عطاردى، متن، ص، ۱۲۰)

 

جناب کمیل بن زیاد می گوید که روزی از مولایمان امیرالمومنین علی علیه السلام پرسیدم: می خواهم من را آگاه کنید در خصوص نفسم؟ حضرت فرمودند: ای کمیل! کدامیک از نفس ها را می خواهی به تو بشناسانم؟ عرض کردم: ای مولای من! آیا او غیر از یک نفس است؟

حضرت فرمودند: ای کمیل! به درستی که آن چهار نفس است؛ نامیه نباتیه، حسیه حیوانیه، ناطقه قدسیه و کلیه الهیه، برای هر کدام از اینها پنج قوی و دو خاصیت وجود دارد.

و اما نفس نامیه نباتیه پنج قوی دارد که عبارتست از: کشندگی، جذب کنندگی، هضم کنندگی، دفع کنندگی و رشد کنندگی و دو خاصت دارد که زیادت و نقصان است. این نفس برخاسته از کبد است.

و اما نفس حسیه حیوانیه که پنج قوی دارد: شنیدن، دیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن. و دو خاصیت دارد که رضایت و غضب است. این نفس برخاسته از قلب است.

و اما نفس ناطقه قدسیه که پنج قوی دارد که فکر و ذکر و علم و حلم و تیزفهمی است، این نفس از هیچ چیزی برخاسته نیست(منشـأ مادی ندارد) و شبیه ترین چیزها به نفوس آسمانی و ملکوتی است. ضمنا دو خاصیت دارد که نزاهت و حکمت است.

و اما نفس کلیه الهیه که پنج قوی دارد: ارزش پیدا کردن در عین فنا و نابودی، نعمت در عین شقاوت و سختی، عزت در ذلت، فقر در عین غنی بودن و صبر در بلا، همچنین دو خاصیت دارد که رضا و تسلیم است. مبدأ این نفس از خداوند است و به سوی او باز می گردد. خداوند تعالی فرموده است: از روح خودم در آن دمیدم و همچنین خداوند فرموده است: ای نفس مطمئنه! به سوی پروردگارت بازگرد درحالیکه راضی هستی و اما میانه تمایی این نفوس عقل است.



سلام 

احادیث اهل بیت علیهم السلام رو که طراحی شده و میتونید پرینت بگیرید و استفاده کنید رو می تونید از اینجا دانلود کنید.

مجموعه 40 حدیث:

دریافت

مجموعه 2:

دریافت

کبوتر

در کافی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که فرمود:  در خانه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک جفت کبوتر قرمز رنگ بود وایشان از آنها نگهداری می کردند».

از امام صادق (علیه السلام) در کتاب مکارم الاخلاق آمده است که : در خانه همه انبیا کبوتر نگهداری می شده است؛ زیرا سفیهان جن ، همواره با کودک خانه بازی می کنند و آنها را به خود سرگرم می کنند واگر کبوتر درآن خانه باشد، این جنیّان با کبوتران مشغول می شوند ودیگران را رها می کنند. شاید بشود اینگونه گفت که اگر این کبوتران قرمز رنگ باشند، به دلیل جاذبیت ومحرک بودن این رنگ ، مؤثرتر واقع شوند وجلب توجه بیشتری کنند.

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: کبوتر راعبی را در خانه‌هایتان نگهداری کنید که او قاتلین حسین بن علی بن ابی طالب را لعنت می‌کند و خدا قاتلین او را لعنت کند.(بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۰۵)

مرحوم ملامحسن فیض کاشانی در توضیح کبوتر راعبی چنین گفته است: کبوتر راعبی گویا کبوتری است که در پاهای او پَر(در اصطلاح، پا پَر) است.(الوافی، ج۲۰، ص۸۵۶)

امام کاظم صلوات الله وسلامه علیه فرمود : خانه را از سه چیز خالی نگذارید که وجود آنها موجب آبادانی خانه است : گربه و کبوتر و خروس واگر با خروس انیسه (مرغ) باشد مانعی نداردجز آنکه فضله اش مکروه است.

محمد بن کرامه گفت: در منزل امام کاظم(ع) یک جفت کبوتر دیدم ،کبوتر سبز رنگ ومتمایل به مشکی بود ولی ماده رنگ سیاه داشت و حضرت را دیدم که نان را از سفره بر میداشت و برای آنها خورد میکرد و می ریخت و میفرمود : اینها در شب حرکت می کنند و با من انس میگیرند و هیچ جنبندهای نیست از ارواح که در شب در خانه بحرکت آید جز آنکه خدا به وسیله این کبوتران آنرا دفع فرمایید.

به روایت ابوبکر حضرمّی ، امام صادق صلوات الله و سلامه علیه فرمود: هر که خواهد پرنده ای در خانه نگهدارد کبوتر سفید بگیرد که آن بیشتر ذکر و تسبیح خدا می کند و ما اهل بیت (ع) را دوست میدارد.

.بروایت ابوبصیر(ره) امام صادق (ع) فرزندش اسماعیل را از نگهداشتن فاخته منع کرد و فرمود : اگر ناگذیر از نگهداری پرنده ای باشی کبوتر سفید بگیر زیرا آن بسیار یاد خدای تعالی می کند.

عثمان اصفهانی گفت:اسمعیل بن امام صادق(ع)از من پرنده ای از پرندگان عراق خواست من کبوتر سفید را به او هدیه کردم امام صادق(ع) چون آنرا دید فرمود : همانا کبوتر سفید گوید :برکت باد شما را! برکت باد شم را! آنرا نگاه دارید.