ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

من حجاب را دوست دارم.

۷۲ مطلب با موضوع «سبک زندگی» ثبت شده است



دریافت

 


دریافت

 



دریافت



دریافت



دریافت


تهیه شده: موسسه تعلیم و تربیت دال


به کمپین ضد 2030 در تلگرام بپیوندید.



دریافت


تهیه شده: مصاف

به کمپین ضد 2030 در تلگرام بیپوندید.

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹


⚜ پیامبر عظیم‌الشّأن در انتهای خطبه غدیر می‌فرمایند:


«مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ إِنِّی‏ أَدَعُهَا إِمَامَةً وَ وِرَاثَةً فِی عَقِبِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» 

من امامت را در ذریّه خودم تا روز قیامت باقی گذاشتم.


«وَ قَدْ بَلَّغْتُ مَا أُمِرْتُ بِتَبْلِیغِهِ» 

من آنچه گفتنی بود و مأموریت داشتم انجام بدهم (تبلیغ رسالت)، انجام دادم.


«حُجَّةً عَلَى کُلِّ حَاضِرٍ وَ غَائِبٍ» 

چه کسی که این‌جا حاضر است و چه غائب.


«وَ عَلَى کُلِّ أَحَدٍ مِمَّنْ شَهِدَ أَوْ لَمْ یَشْهَدْ وُلِدَ أَوْ لَمْ یُولَدْ» 

چه آن‌هایی که متولد شدند و چه آن‌ها که در آینده می‌آیند که جای عذر برای کسی باقی نماند.


«فَلْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الْوَالِدُ الْوَلَدَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ» 

حاضر باید این را به غائب و پدران هم به فرزندانشان، این را ابلاغ کنند.


🔻علّامه امینی بیان می‌کند: 

یک زمانی سادات و بعضی از مؤمنین، این خطبه غدیر را حفظ بودند و بر فرزندانشان هم فرض می‌کردند که این را حفظ کنند. لذا حفظ خطبه غدیر خیلی برکات دارد. 


🔻آیت‌الله العظمی آسیّد ابوالحسن اصفهانی بیان فرمودند: 

هر کس خطبه غدیر را حفظ کند و حداقل ماهی یکبار بخواند، یکی از خصایص آن این است که نسل او، طاهرِ طاهر می‌ماند؛ یعنی بعضی از شبهاتی که پیش می‌آید (مانند لقمه‌ای که در جایی خورده می‌شود و همان باعث نطفه می‌شود، امّا معلوم نیست غذای آن طرف چه بوده است)، محفوظ می‌ماند.

سور قرآنی:

از امام صادقعلیه السلام روایت شده است: اگر سوره ی آل عمران را نوشته و زن نازا آن را به همراه خود داشته باشد، به اذن خدا باردار می شود و اگر فرد تنگدست آنرا به همراه داشته باشد، خداوند امرش را آسان کرده و روزی اش می دهد[1]. همچنین از آثار خواندن سوره ی مریم، به دست آوردن ثروت و فرزند ذکر شده است و از ابان بن عثمان نقل شده که حضرت صادقعلیه السلام فرمودند: هر کس به خواندن سوره مریم مداومت کند، نمیرد تا اینکه برسد به آنچه او را بی نیاز سازد، از جان و مال و فرزند[2]. هر که بین نماز صبح و نافله اش سوره ی حمد را 41 مرتبه چهل روز بدون فاصله بخواند، خداوند حاجت او را برآورده مى کند؛ حتى اگر به نیت اولاد باشد، اولاد روزى او مى کند[3].

اگر کسی را فرزند نباشد، زن و شوهر هر دو روزه دارند و وقت افطار غسل کند و یکبار سوره ی مبارکه ی مزمّل را به آب بخوانند، هر دو از آن بخورند، فرزند حاصل شود[4].



[1] کنز العمّال، حدیث 2544

[2] درمان با قرآن، ص56

[3] المخازن، ص430

[4] بحر الغرائب، ص35


انگشتری:

کسی به حضرت امام على النقىعلیه السلام عرض کرد که داراى فرزند نمی شود، حضرت تبسم نمود و فرمود: انگشترى با نگین فیروزه بگیر و بر آن نقش کن: «رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ‏» راوى گفت پس چنین کردم و یک سال بر من نگذشت تا اینکه بمن فرزند پسرى عنایت گردید[1].

باید توجه داشت که یکی از عوامل مستجاب نشدن افراد جهت فرزند دار شدن، انجام گناه و زبان فحاش است. در روایتی از امام صادقعلیه السلام آمده: مردى از بنى اسرائیل براى این که خدا به او پسرى دهد سه سال دعا مى‏کرد؛ وقتى دید خداى تعالى او را اجابت نمى‏کند، عرضه داشت: خدایا آیا من از تو دورم که سخن مرا نمى‏شنوى یا این که من به تو نزدیکم و تو مى‏شنوى ولى اجابت نمى‏کنى؟ کسى در خوابش آمد و به او گفت: تو از سه سال تاکنون خداى را با زبانى فحّاش و دلى گناهکار و قلبى سرکش و نیّتى آلوده مى‏خوانى؛ از فحشت دست بردار و دل خویش را پاک نما و نیت خویش را درست کن (آنگاه دعا کن) مرد یک سال چنان کرد خداى تعالى به او پسرى داد[2].



[1] مسند الإمام الرضاعلیه السلام، ج‏2، ص366

[2] بحار الأنوار ، ج‏58، ص 172

آب نیسان:

سید جلیل على بن طاووس(ره) روایت‏ کرده: روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند، رسول خداصلى اللّه علیه و آله وارد شد و به ایشان سلام کرد، و اصحاب جواب سلام ایشان را گفتند حضرت فرمودند: آیا مى‏خواهید دوایى را که جبرئیل به من تعلیم داد که نیازمند دواى پزشکان نباشم به شما تعلیم دهم؟ امیر المومنینعلیه السّلام‏ و سلمان و دیگران پرسیدند آن دوا چیست؟ حضرت به امیر المومنینعلیه السلام خطاب فرمودند که در ماه نیسان رومى آب باران را مى‏گیرى و هر کدام از سوره‏هاى فاتحه الکتاب و آیة الکرسى، قل هو اللّه احد، قل اعوذ بربّ الفلق، قل اعوذ بربّ الناس و قل یا ایها الکافرون  هر کدام را هفتاد مرتبه‏ مى‏خوانى، و در روایت دیگر سوره قدر را نیز هفتاد مرتبه، و هفتاد مرتبه «اللّه اکبر»، و هفتاد مرتبه «لا اله الاّ اللّه» و هفتاد مرتبه اللّهم صلى على محمّد و ال محمّد» را می خوانی، آنگاه هفت روز در بامداد و شامگاه پی در پی از آن آب مى‏آشامى، به حق خدایى که مرا به راستى‏ به رسالت بر خلق برانگیخت سوگند یاد مى‏کنم، که جبرییل گفت: خدا از کسى‏که این آب را مى‏آشامد، بر مى‏دارد هر دردى را که در بدنش باشد، و به او عافیت بخشد، و دردها را از تن‏ و استخوان‏هاى او بیرون کند، و اگر در لوح دردى براى او مقدر شده باشد محو مى‏کند. و به حق پروردگارى که مرا به حق فرستاده، اگر فرزند نداشته باشد، و فرزند بخواهد، آب نیسان را به آن نیّت بیاشامد، به او فرزند روزى شود، و اگر زن عقیم باشد، با نیّت از این آب بیاشامد، خداى تعالى به او فرزندى را روزى مى‏کند و اگر مرد عنّین باشد و قادر بر مقاربت کردن با زنان نباشد و از این آب بخورد، خداى تعالى از او این آزار را برطرف مى‏کند و بر مجامعت کردن قادر مى‏شود و اگر زنى خواهد به پسرى آبستن شود و این آب را بیاشامد، به آن حامله مى‏شود و همچنین اگر دخترى را خواهد به آن آبستن مى‏شود  و تصدیق این معنى در قرآن مجید واقع شده که: «یَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ إِنَاثا وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ الذُّکُورَ أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْرَانا وَ إِنَاثا وَ یَجْعَلُ مَنْ یَشَاءُ عَقِیماً» و در ادامه فواید بسیاری را برشمردند و نیز گفت: به حق خدایى یکه تو را به راستى فرستاده، هرکه‏ حکمت بر زبان او جارى کند، و دلش را از فهم و بینایى پر کند، و از کرامتهایش به او عطا فرماید، آنچه به احدى از عالمیان عطا نکرده، و هزار آمرزش رحمت بر او فرستد، و غش و خیانت و غیبت و حسد و ستم و کبر و بخل و حرص و غضب را از دل‏ او برکند، و از عداوت و دشمنى مردم و بدگویى ایشان نجات یابد و موجب شفاى همه بیماری هاى او شود. مولف گوید: این روایت مشهور درباره آثار آب نیسان به عبد اللّه بن عمر منتهى مى‏شود، و به این خاطر سندش ضعیف است، و فقیر به خط شیخ شهید دیدم، که این روایت را، از حضرت صادقعلیه السلام با همین خواص و سوره روایت کرده، ولى آیات و اذکار به این طریق نقل شده که بر آب نیسان مى‏خوانى: فاتحه الکتاب و آیة الکرسى و قل یا ایها الکافرون و سبّح اسم ربّک الاعلى، قل اعوذ بربّ الفلق، قل اعوذ بربّ الناس و قل هو اللّه احد، هر یک را هفتاد مرتبه، و مى‏گویى: هفتاد مرتبه«لا اله الاّ اللّه» و هفتاد مرتبه«اللّه اکبر» و هفتاد مرتبه:«اللّهم صلى على محمّد و آل محمّد» و هفتاد مرتبه «سُبحانَ اللّه و الحَمدُللّه وَ لا اله الاّ اللّه و اللّه اکبر».

در عمل نیسان بهتر آن است که اگر جمعى خوانند هر یک مجموع آن سوره‏ها و اذکار را هفتاد مرتبه بخوانند و از براى آنها که مى‏خوانند فایده‏اش عظیمتر و ثوابش بیشتر است و در این سالها بعد از بیست و سه روز که از نوروز بگذرد تقریبا داخل نیسان ماه رومى مى‏شوند و ماه نیسان سى روز است.

برای طلب فرزند و بچه‌دار شدن این آیات را نوشته و به کمر زن ببندد:

»بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم کَهیعص ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیّا اِذْ نادی رَبَّهُ نِداءً خَفِیًّا قاَل رَبِّ اِنّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنّی وَ اشْتَعَلَ الرَّأسُ شَیْباً وَ لَمْ اَکُنْ بِدُعائِکَ رَبِّ شَقِیّاً وَ انّی خِفْتُ الْمَوالِیَ مِنْ وَرائی وَ کانَتِ امْرَاَتی عاقِراً فَهَبْ  لی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً یَرِثُنی وَ یَرِثُ مِنْ الِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیّاً هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُمْ فِی الاَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزِ الْحَکیمِ اِنَّما اَمْرُهُ اِذا اَرادَ شَیْئاً اَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اللّهُمَّ یا ذَا الْعَرْشِ الْکَریمِ وَ الْمُلْکِ الْقَدیمِ یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا سَتّارُ یا غَفّارُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ اَنْتَ خَیْرَ الْوارِثینَ».

همچنین آمده برای بچه دار شدن این آیات و دعا را نوشته در کمر زن بندد:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ کهیعص ذِکْرُ رَحْمَةِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاء خَفِیًّا قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَلَمْ أَکُن بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا وَإِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَکَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا(مریم:1-6) هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاء لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(آل عمران:6) اِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ(یس:82) بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اللّهُمَّ یا ذَا الْعَرْشِ الْکَریمِ وَالْمُلْکِ الْقَدیمِ یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا سَتّارُ یا غَفّارُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ» .

زنی که فرزندی نمی آورد اگر این دعا را بنویسند و بر بازوی راست او ببندند و با طهارت با شوهر جمع شود حامله شود:

«بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم یا الله یا الله یا الله یا ربّ یا ربّ یا ربّ یا حیّ یا حیّ یا حیّ یا ذالجلالِ والاِکرام یا حیّ یا قَیّوم اسئلُکَ باسمِکَ العَظیم ان ترزقنی وَلَداً صالحاً طیّباً بِرَحمَتِکَ یا اَرحَم الرّاحِمین[1]».

از شیخ بهاییعلیه الرحمة  منقولست که بجهت حمل زنان آیه ی مبارکه «وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِیعاً(رعد:31)» بحروف مقطع بنویسد و بر پهلوی زن بندد، حامل شود. می گوید: من به نهصد زن دادم، حامله شدند.



[1] مفاتیح الغیب

وارد شده است که هر که این دعا را در ظرف بنویسد و بشوید و به زن دهد که بیاشامد و سپس به نزد او رود، آن زن حامله گردد، هر چند که عقیم باشد، این دعا این است[1]:

«بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم اللّهُمَّ یا ذَا الْعَرْشِ الْکَریمِ وَ الْمُلْکِ الْقَدیمِ یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا سَتّارُ یا غَفّارُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَارزُقنی وَلَداً صَالِحاً».

عبداللّه بن عباس روایت کند از رسول خداصلى اللّه علیه و آله که فرمودند جبرئیل گفت: یا رسول اللّهصلى اللّه علیه و آله بدان خدایى که تو را براستى به خلق فرستاد اگر کسى را فرزند نباشد، این دعا را بنویسد و بشوید و بخورد از آب آن حق تعالى اولاد صالح به او کرامت فرماید و هر که درد اندام باشد و بلغم و ناسور یا درد و بوى بد دهان و زکام و درد قولنج و درد سر و زهر مار و عقرب، این دعا او را نگاه دارد و به مراد خود برسد انشاءاللّه:

«اعُوذُ بِکَلِماتِ اللهِ التّاماتِ کُلَّها مِنْ شَرِّ کُلِ شَیْطانٍ وَ مِنْ شَرِّ السّامَّهِ وَ مِنْ کُلِّ عَیْنٍ لامَهٍ وَ اِنْ یَکادُ الَّذینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِاَبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وَ ما هُوَ اِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ کَهَیعص حمعسق‌ اها شراهت اذونی اصاوث آل شدای بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ الله مُحَمَّدْ رَسُولُ اللهِ بِسْمِ‌اللهِ الشافی بِسْمِ اللهِ الْکافی بِسْمِ اللهِ المُعافی بِسْمِ اللهِ الَّذی لایَضُرُّ مَعَ اِسْمِهِ شَیْءٌ فِی الْاَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اِنْ یَشَاءْ یَسْکُنْ فَیَظْلَلْنَ رَواکِدَ عَلی ظَهْرِهِ اِنَّ فی ذلِکَ لآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ اِنَّهُمْ یَکیدُونَ کَیْداً وَ اَکیدُ کَیْداً فَمَهِّلِ الْکافِرینَ اَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً الرَّیحُ والله وَرائِهِمْ مُحیطٌ بَلْ هُوَ قُرآنٌ مَجیدٌ فی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ بِسم‌الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قُلْ اعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفاثاتِ فِی العُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ بِسم‌الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قُلْ اَعْوذُ بِرَبِّ النّاسِ مَلِکِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ الَّذی یُوَسْوِسُ فی صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّهِ وَالنّاسِ یُریدُ اللهُ اَنْ یُخَفِّفَ عَنْکُمْ وَ خُلِقَ الْاِنْسانَ ضَعیفاً وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ اَلْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ اَنَّ فیکُمْ ضُعْفا وَ صَلِّ عَلی نَبِیِّنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَینْ ذلِکَ تَخْفیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ رَحْمَهٌ وَ صَلَّی اللهُ عَلی خَیْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعین[2]».

در بعضى از کتب براى دعای گنج العرش خواص و اثراب زیادى نوشته اند و از آن جمله است اگر کسی این دعا را هر روز بخواند، به شخص بیمارى که اطباء از معالجه او مایوس شده اند بدمد، خداوند از فضل خود او را با شفاى عاجل عنایت فرماید و اگر شخصى داراى اولاد نباشد و این دعا را با مشک و زعفران بنویسد و سى و یک روز نزد خود نگاه دارد، خداوند عالم او را صاحب اولاد فرماید و امید هست که دارنده این دعا در قیامت درجه و مقام عالى داشته باشد:

«بِسم ِالله الرَّحمن الرَّحیم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ القُدّوس لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیز الجَبّار لا اله َ الاّ الله ُ سُبحان اَلرَّوف الرَّحیم لا الهَ الاّ الله ُسُبحانَ الغَفوُرِ الرَّحیم لا الهَ الاّ الله ُسُبحانَ الکَریمِ الحَکیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَوِیِّ الوَفِیِّ  لا اله الاّ اللهُ سُبحان َالَّطیفِ الخَبیر لا الهَ الاّ الله ُسُبحان الصَّمَد ِالمَعبود ِلا الهَ الاّ اللهُ سُبحان َالغَفوُر ِالوَدوُد لا اله َالاّ اللهُ سُبحانَ الوَکیل الکَفیل لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّقیب الحَفیظ ِلا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الدّائِمِ القائِم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المُحی ِالمُمیت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَیّ ِالقَیّوُم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِق ِالبارِیءِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلِیِّ العَظیم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ الواحِدِ الاَحَد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الموءمِنِ المُهیمِن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَسیب ِالشَّهید  لا الهَ الااللهُ سُبحانَ الحَکیم ِالکَریم لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ الاوَّل ِالقَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الاوَّل ِالاخِرِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الظّاهِرِ الباطِن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الکَبیر المُتَعال لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القاضیِ الحاجات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمن ِالرَّحیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ العَرشِ العَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبّیَ الاَعلی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ البُرهان ِالسُلطان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السّمیِعِ البَصیر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الواحِدِ القَهّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلیمِ الحَکیم  لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السّتّار الغَفّار ِلا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمن الدَّیّان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الکَبیر الاَکبَر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلیم ِالعَّلاّم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الشّافی الکافی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَظیم الباقی لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصَّمَد ِالاَحَد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحان رَبِّ الاَرضِ وَ السَّموات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ خالِقِ المَخلوقات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ مَن خَلَقَ اللَّیلَ وَ النَّهار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِقِ الرّازق لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الفَتّاح ِالعَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الغَنیِّ  لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَفوُر الشَّکورِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَظیمِ العَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی المُلکِ وَ مَلَکوُت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی العِزَّةِ وَ العَظَمَةِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الهَیبَةِ وَ القُدرَةِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الکِبریاءِ وَالجَبَروُت ِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ السَّتّار ِالعَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العالِمِ الغَیبِ لا اله َالاّ اللهُ سُبحانَ الحَمیدِ المَجید لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَکیمِ القَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القادِرِ السَّتَّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الَسَّمیعِ العَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ العَظیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَلاّمِ السَّلام لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ النَّصیر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ الرَّحمن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَریبِ الحَسَنات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الوَلِیِّ الحَسَنات لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصَّبوُر ِالسَّتّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِقِ النّوُر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ المُعجِز لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الفاضِل الشَّکوُر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغَنیِّ القَدیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الجَلالِ المُبین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الخالِصِ المُخلِص لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الصّادِقِ اَلوَعد لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَقِّ المُبین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی القوَّةِ المَتین  لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القَویِّ العَزیز لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَیِّ الَّذی لا یَموُت لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الَعلاّمِ الغُیوُبِ لا اله الاّ اللهُ سُبحانَ السَّتّار العُیُوب ِلا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الغُفرانِ المُستَعان لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ العالَمین لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحمن السَّتّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الرَّحیم ِالغَفّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الوَهّاب لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القادِرِ المُقتَدِر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الغُفرانِ الحَلیم لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ المُلکِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ البارِیءِ المَصَوِّر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ العَزیزِ الجَبّار لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الجَبّارِ المُتَکَبِّر لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ عَمّا یَصِفوُن لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ القُدّوُس السُّبُّوح ِلا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ رَبِّ المَلائکةِ وَالرُّوح لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ ذِی الالاءِ وَ النَّعَماءِ لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ المَلِکِ المَقصُود لا الهَ الاّ اللهُ سُبحانَ الحَنّانِ المَنّان ِلا الهَ الاّ اللهُ ادَمُ صَفی الله لا الهَ الاّ اللهُ نوُحُ نَجیُّ اللهِ لا اله الاّ اللهُ اِبراهیمُ خَلیلُ الله لا الهَ الاّ الله ُاِسمَعیل ذَبیحُ الله لا الهَ الاّ اللهُ موسی کَلیم الله لا الهَ الاّ اللهُ داوُد ُخَلیفَةُ الله لا الهَ الاّ اللهُ عیسی روُح الله لا اله َالاّ اللهُ مُحَمَّد رَسوُل الله وَ صَلَّی اللهُ عَلی خَیرِ خَلقِهِ وَ نوُرِ عَرشِهِ اَفضَلِ الانبیاءِ وَ المُرسَلین َحَبیبِنا وَ سَیِّدِنا وَ سَنَدِنا وَ شَفیعِنا مَولانا مُحَمَّد وَ عَلی الِهِ وَ اَصحابِهِ اَجمَعین بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الراحِمین».



[1] مفاتیح الحاجات، ص182

[2] گنجهای معنوی