سلام
صوت برنامه پرسمان کودک و نوجوان رادیو معارف، استاد تراشیون رو می تونید از اینجا دانلود کنید.
سلام
صوت برنامه پرسمان کودک و نوجوان رادیو معارف، استاد تراشیون رو می تونید از اینجا دانلود کنید.
مجموعه کودک خدا شناس
کاری از ابراهیم اخوی
ده بروشور در یک بسته
موسسه جامعه المصطفی العالمیه
منبع: عمو روحانی
قرآن و نقش مادر در تربیت جوانان (1)
بررسى چهره هاى جوان در قرآن
احمد عابدینى
از مسائل مورد ابتلا، چگونگى برخورد با جوان براى تأثیرپذیرى بیشتر مىباشد. هر کسى راه و روشى پیشنهاد مىکند و به گونهاى مىخواهد با جوان تعامل و برخورد داشته باشد، اما کدام راه صحیح است و ملاک راه صحیح چیست. این گونه پرسشها معمولاً مورد غفلت واقع مىشود و اگر کسانى بخواهند راه صحیح یا بهتر را بیابند، به تجربه، آزمایش و آمارگیرى متوسل مىشوند.
اما بىنقص بودن این گونه راهها مورد تردید مىباشد و حتى گاهى مىتوان در درستى آنها مناقشه کرد؛ زیرا جوان مانند یک شىء بىجان آزمایشگاهى نیست و صحنه اجتماع آزمایشگاه نیست. در آزمایشگاه تمامى عناصر، ابزار و اشیاى مورد آزمایش در اختیار آزمایشگر است اما اشیا اختیارى ندارند، بنابراین آزمایشگر با ثابت قرار دادن آنها به جز یکى، میزان تأثیر و تغییرات آن را اندازهگیرى مىکند یا سپس امر دیگرى را متغیّر و بقیه را ثابت نگه مىدارد و ... اما در اجتماع اوّلاً شرایط و اوضاع به اختیار آزمایشگر نمىباشد؛ ثانیاً جوان از امور گوناگون اطراف خود، آن گونه که مىخواهد اثر مىپذیرد یا بر اطراف اثر مىگذارد. نیز اراده، تصمیم، عاطفه، احساس، گذشته خانوادگى و تاریخى، خوراک، پوشاک وى و ... در تشخیص و تعیین مسیر او و چگونگى تصمیمش نقش دارد. این همه، قابل اندازهگیرى، کنترل و نسبتسنجى نمىباشد. بنابراین پیدا کردن روش و قانون مناسب براى برخورد با جوان، از این راه، ناقص و حتى ناصحیح مىنماید.
راه دیگرى که مىتوان پیمود و راحتتر از راه قبلى است و نتایج آن کمنقصتر مىنماید، همچنین براى ما مسلمانان جاذبهدارتر است، بررسى میزان تربیت «جوان»هاى مطرحشده در قرآن و شاخصهاى تربیتى و تعیین مقدار تأثیر هر یک از آنها بر جوان مىباشد.
این راه براى ما راحت است زیرا قرآن آن را مطرح ساخته، با مطالعه آیات در باره «جوان» مىتوان به آن رسید. مردم نیز با توجه به اعتقاداتشان، براى پذیرش این راه و روش، آمادگى بیشترى دارند. چنان که نتیجه پیمودن این راه مورد قبول مسلمانان مىباشد زیرا همه اتفاق نظر دارند قرآن، کتاب هدایت و تربیت است. از سوى دیگر امکانات پیمودن این راه فراهم است زیرا تفاسیر گوناگون وجود دارد و بالاخره پیمودن این راه لازم و حیاتى است چون از یک طرف، با جوانان برخورد داریم و هر فردى دوست دارد ثمره وجودى و امید و آینده خود را، به بهترین نحو تربیت کند. از سوى دیگر چون مسلمان و دیندار هستیم موظفیم قرآن را بشناسیم و با آن برخورد مثبت داشته باشیم. نیز چون قرآن را معجزه جاوید مىدانیم و کتابى که «از پیش رو و پشت سرش باطل نمىآید»(1) و فرستنده آن خالق انسانهاست، اطمینان داریم که آن کتاب به ما بهترین راه هدایت را مىنمایاند و ما را به سرمنزل مطلوب سوق مىدهد. بنابراین، راه و روش قرآن ما را از راههاى دیگران بىنیاز مىکند و حتى قابل ارائه به دیگران براى تربیت جوانان مىباشد.
قرآن سرگذشت جوانهاى متعددى را مطرح ساخته و به ابعاد گوناگون تربیتى هر یک پرداخته است.
حجت الاسلام دکتر مهدی رستم نژاد*
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) العالمیه
مهدی نوید*
کارشناس ارشد علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی
چکیده
قرآن کریم از جنبه های گوناگون معجزه است و اعجاز علمی یکی از این ابعاد می باشد. در این میان «اعجاز رنگ ها» موضوعی است که کم تر مورد توجه و بحث قرار گرفته است؛ در حالی که با اثبات آن، گوشه ای دیگر از اعجاز علمی قرآن روشن می شود. این مقاله در پی اثبات این ادعا است که خداوند در بسیاری از آیه های مربوط به رنگ ها، به آثار روانی رنگ بر شخصیت انسان اشاره کرده است. نویسنده پس از بیان جایگاه و ضرورت موضوع، آیه هایی را که واژه «الوان» و «لون» در آن ها به کار رفته است می آورد، سپس جداگانه رنگ های زرد، قرمز، آبی، سبز، سفید و سیاه را در قرآن بررسی می کند و توضیح می دهد که قرآن از یک رنگ معنوی، ورای همه رنگ ها، نام برده است که «رنگ خدایی و توحید» و بهترین رنگ هاست. آیات مربوط به رنگ ها، گاه اعجاز علمی اند و در مواردی شگفتی ها علمی قرآن به شمار می آیند؛ ضمن این که اختلاف رنگ در جهان آفرینش، هم نشانه توحید ربوبی است و هم می تواند نشانه حکمت الهی باشد.
واژه های اصلی:
قرآن، اعجاز، اعجاز علمی، اعجاز رنگ ها، رنگ.
شک نکنید، همراه و همبازی شدن با فرزندان ، از مهمترین حلقههای مفقوده تربیت در خانوادههای امروز است.
وقتی در جلسات مشاوره یا مهمانیها و...، پدر و مادرها از اعتیاد فرزندانشون به بازی های رایانهای شکایت میکنند، اول سوال میکنم برای فرزندان دلبندتون چقدر وقت گذاشتید؟ چقدر همبازی شدید و چقدر رفیق شدید؟!
ما پیرو پیامبری هستیم که در کوچه با کودکان همبازی می شد و برایشان شتر میشد تا شترسواری کنند. مسلمانِ پیامبری هستیم که در خانه برای امامحسن و امام حسین علیهم السلام مرکب و اسب میشد.
ما عاشق پیامبری هستیم که با نوه های عزیزش همبازی میشد، برایشان زبان در میآورد و آنها را میخنداند و وقتی یکی از یارانش با تعجبگفت: فرزندم ریش در آورده و برای خودش مردی شده اما تا حالا او را حتی نبوسیدهام، به او فرمود: کسی که رحم و عطوفت نداشته باشد، مورد مهر و عطوفت قرار نخواهد گرفت!
سوال مهم اینکه، آیا اگر ما هم بجای این مرد بودیم آنقدر به این مسائل کم توجه بودیم که با دیدن چنین رفتارهایی از یک پیامبر، تعجب میکردیم؟ احساس شما چیست؟