یکی از مسائلی که امروزه باید به آن توجه ویژه کرد، کلاس های قرآنی است که برای کودکان زیر هفت سال برگزار می شود. درباره ی این کلاس ها توجه به چند نکته ضروری است:
اول: این کلاس ها اگر محدود کننده ی آزادی کودک در کلاس یا در خانه باشد، معلوم نیست نتیجه اش انس کودک با قرآن باسد. مربیان این کلاس ها باید توجه داشته باشند که بسیاری از کودکان قبل از هفت سالگی آماده ی نشستن، محدود شدن و فرا گرفتن درس نیستند؛ از همین رو در کلاس هایی که برای این سنین برگزار می شود، بازی و جَست و خیز باید محور اصلی بوده و آموزش در متن بازی انجام بگیرد.
دوم: مادران هم باید توجه داشته باشند که تمرین های داخل خانه، محدود کننده ی کودکان نباشد. متاسفانه برخی از مادران در این کلاس ها اسیر چشم و هم چشمی شده و برای این که فرزند آ«ها از دیگران عقب نیفتد، در خانه به آنها فشار می آورند. گاهی این تمرین های خانگی به دعوا و مشاجره ی میان مادران و فرزندانشان می انجامد. آن فشارها و این دعواها زمینه ساز فاصله گرفتن کودکان از قرآن خواهد شد.
سوم: اولین زمانی که احساس کردید کودک حوصله ی حضور در چنین کلاس هایی را ندارد، او را به این کلاس ها نبرید. برخی از والدین پس از موافقت با ادامه نیافتن کلاس با برخوردهای نامهربان به کودک خود فشار می آورند. این برخوردها هم اثر بدی بر رابطه ی کودک و قرآن می گذارد.
برگرفته از کتاب منِ دیگر ما، محسن عباسی ولدی
