حجت الاسلام دکتر مهدی رستم نژاد*
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) العالمیه
مهدی نوید*
کارشناس ارشد علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی
چکیده
قرآن کریم از جنبه های گوناگون معجزه است و اعجاز علمی یکی از این ابعاد می باشد. در این میان «اعجاز رنگ ها» موضوعی است که کم تر مورد توجه و بحث قرار گرفته است؛ در حالی که با اثبات آن، گوشه ای دیگر از اعجاز علمی قرآن روشن می شود. این مقاله در پی اثبات این ادعا است که خداوند در بسیاری از آیه های مربوط به رنگ ها، به آثار روانی رنگ بر شخصیت انسان اشاره کرده است. نویسنده پس از بیان جایگاه و ضرورت موضوع، آیه هایی را که واژه «الوان» و «لون» در آن ها به کار رفته است می آورد، سپس جداگانه رنگ های زرد، قرمز، آبی، سبز، سفید و سیاه را در قرآن بررسی می کند و توضیح می دهد که قرآن از یک رنگ معنوی، ورای همه رنگ ها، نام برده است که «رنگ خدایی و توحید» و بهترین رنگ هاست. آیات مربوط به رنگ ها، گاه اعجاز علمی اند و در مواردی شگفتی ها علمی قرآن به شمار می آیند؛ ضمن این که اختلاف رنگ در جهان آفرینش، هم نشانه توحید ربوبی است و هم می تواند نشانه حکمت الهی باشد.
واژه های اصلی:
قرآن، اعجاز، اعجاز علمی، اعجاز رنگ ها، رنگ.
از جمله خواص سوره انشقاق، کمتر شدن درد زایمان ذکر شده است. رسول اکرم صلی الله علیه و آله: اگر سوره انشقاق را بنویسند و بر زن سخت زا بیاویزند، به سرعت زایمان می نماید و اگر بر او تلاوت کنند نیز به سرعت زایمان می کند. ایضاً از امام صادقعلیه السلام منقول است که سوره انشقاق را به جهت آسانی وضع حمل هفت بار بخواند.
و نیز از حضرت امام صادقعلیه السلام روایت است که سوره آل عمران را بنویسد و زن حامله آن را با خود داشته باشد، وضع حمل بر او آسان می گردد و همچنین در روایت است: هرگاه زایمان بر زن سخت شد، در کنارش سوره قدر را زیاد قرائت کنید[1]. در مصباح شیخ کفعمی(ره) است که آویزان نمودن سوره مبارکه واقعه زایمان را آسان می گرداند.
از پیامبراکرمصلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: اگر سوره ذاریات را در ظرفی چینی یا بلوری بنویسند و پس از شستن از آبش بنوشند، خوف و ترس از او برداشته می شود و اگر بر زن بارداری که سخت زایمان می کند بیاویزند، به زودی زایمان می کند. همچنین فرمود: اگر سورة ذاریات، بر زن حامله خوانده شود، حملش آسان می شود[2].
منقول است اگر زنی را وضع حمل دشوار شود، سوره انشراح را بر روی مس(مثل کاسه ی مسی) بنویسد و بشوید و بدهد که آن زن بخورد، وضع حمل برای او آسان می شود.
ذکر «یا متینُ» برای آسانی حمل زن موثر است. و اگر زن حامله به ذکر «مُبدِیءُ»، مداومت نماید به آسانی وضع حمل شود. و نیز حضرت امام رضاعلیه السلام فرمودند هر زنی که در حالت حیض یا نفاس اسم مبارکه «متعالی» را بسیار گوید، از همه ی آفتها به خصوص از استحاضه ایمن گردد[3].
فایل ورد دعاهای آویختنی را می توانید از اینجا دانلود کنید. پرینت پشت و رو باید گرفته شود و حاشیه سفید بریده شود و به گردن آویخته شود.
دعاهایی که به ران و یا کمر آویخته می شود در این فایل آورده نشده.
یکی از مسائلی که امروزه باید به آن توجه ویژه کرد، کلاس های قرآنی است که برای کودکان زیر هفت سال برگزار می شود. درباره ی این کلاس ها توجه به چند نکته ضروری است:
اول: این کلاس ها اگر محدود کننده ی آزادی کودک در کلاس یا در خانه باشد، معلوم نیست نتیجه اش انس کودک با قرآن باسد. مربیان این کلاس ها باید توجه داشته باشند که بسیاری از کودکان قبل از هفت سالگی آماده ی نشستن، محدود شدن و فرا گرفتن درس نیستند؛ از همین رو در کلاس هایی که برای این سنین برگزار می شود، بازی و جَست و خیز باید محور اصلی بوده و آموزش در متن بازی انجام بگیرد.
دوم: مادران هم باید توجه داشته باشند که تمرین های داخل خانه، محدود کننده ی کودکان نباشد. متاسفانه برخی از مادران در این کلاس ها اسیر چشم و هم چشمی شده و برای این که فرزند آ«ها از دیگران عقب نیفتد، در خانه به آنها فشار می آورند. گاهی این تمرین های خانگی به دعوا و مشاجره ی میان مادران و فرزندانشان می انجامد. آن فشارها و این دعواها زمینه ساز فاصله گرفتن کودکان از قرآن خواهد شد.
سوم: اولین زمانی که احساس کردید کودک حوصله ی حضور در چنین کلاس هایی را ندارد، او را به این کلاس ها نبرید. برخی از والدین پس از موافقت با ادامه نیافتن کلاس با برخوردهای نامهربان به کودک خود فشار می آورند. این برخوردها هم اثر بدی بر رابطه ی کودک و قرآن می گذارد.
برگرفته از کتاب منِ دیگر ما، محسن عباسی ولدی
بعضى از این جوانان وقتشان دارد دیر مىشود. [...] من عقیدهام این است که حفظ قرآن باید از بچگى شروع بشود، یعنى حدوداً از دوازده سالگى سیزده سالگى؛ «التّعلم فى الصّغر کالنقش فى الحجر».03/11/1370
من بازهم به جوانان عزیزمان توصیه مىکنم که با قرآن انس بگیرید، با قرآن مجالست کنید. «و ما جالس هذا القرآن أحد الّا قام عنه بزیادة او نقصان، زیادة فی هدى او نقصان من عمى»؛ هر بارى که شما با قرآن نشست و برخاست کنید، یک پرده از پردههاى جهالت شما برداشته مىشود؛ یک چشمه از چشمههاى نورانیت در دل شما گشایش پیدا مىکند و جارى مىشود. انس با قرآن، مجالست با قرآن، تفهم قرآن، تدبر در قرآن، اینها لازم است.
مقدمه ى این کار این است که بتوانیم قرآن را بخوانیم، بتوانیم قرآن را حفظ کنیم؛ حفظ قرآن خیلى مؤثر است. جوانها، دوره ى جوانى را، قدرت حفظ را قدر بدانند. خانوادهها به کودکان خودشان حفظ قرآن را تشویق کنند، آنها را وادار کنند. حفظ قرآن خیلى باارزش است. حفظ قرآن این فرصت را به حافظ خواهد داد که با تکرار آیات، در قرآن قدرت تدبر پیدا کند. این فرصت است، این توفیق است؛ این را از دست ندهید. آنهائى که حافظند، این نعمت بسیار بزرگ الهى را قدر بدانند؛ نگذارند حفظشان ضعیف بشود یا خداى نکرده از دست برود.
خواندن قرآن، از اول تا آخر، یک چیز لازمى است. باید قرآن را از اول تا آخر خواند؛ باز دوباره از اول تا آخر؛ تا همه ى معارف قرآنى یکجا با ذهن انسان آشنا شود. البته معلمینى لازمند تا براى ما تفسیر کنند، مشکلات آیات را تبیین کنند، معارف آیات و بطون آیات الهى را براى ما بیان کنند؛ اینها همه لازم است. اگر اینها شد، هرچه زمان به جلو برود، ما به جلو مىرویم و توقف دیگر وجود ندارد. 1389/04/24
. . . جوانها بروند از استعدادشان، از حافظهشان استفاده کنند؛ بچهها را، جوانها را بکشانید به سمت حفظ قرآن. البته امروز با گذشتهى ما قابل مقایسه نیست، خیلى جلو هستیم؛ اما کم است. آنچه که الان در کشور ما وجود دارد، کم است. بروند به سمت حفظ قرآن. وقتى که حفظ شد، حفظ حاصل شد، آن وقت توان و فرصت براى تدبر بیشتر پیدا خواهد شد و همین تدبر است که کلید است. کلید اصلى، همین تدبر در قرآن و فکر کردن در قرآن است.
آن طور که مشهود است، جوانان و نوجوانان ما به حفظ اقبال کردهاند؛ منتها کم است. ما که در یک جامعهى بزرگ و در یک کشور پهناور زندگى مىکنیم، بایستى هزاران نفر حافظ قرآن داشته باشیم. کسانى که در سنین بالا هستند، شانس حفظ کردنشان کمتر است؛ اگرچه شانسشان منتفى نیست. البته بعضیها وقت نمىکنند؛ اگر وقت مىکردند، مىتوانستند تجربه و آزمایش کنند. من خودم وقت نمىکنم، والاّ در همین سنّ هم شروع به حفظ قرآن مىکردم. جوانان این را بدانند که حتى در سنین ما اگر وقت و مجال بود، جا داشت و بهتر بود که کسى براى حفظ قرآن صرف وقت مىکرد؛ در سنین جوانى این کار لازم است. اصلاً بهتر این است که همهى مردم ما انسشان با قرآن به گونهاى باشد که آیات قرآن به گوششان آشنا باشد. وقتى آیهاى را مىخوانند، صدر و ذیل و قبل و بعد آیه برایشان آشنا باشد.27/12/1370