در روایات ائمه معصومین علیهم السلام تأکید بسیاری بر اطعام و ضیافت فرموده‌اند و آثار فراوانی را برای آن ذکر نموده‌اند از آن جمله، امیر المومنین علیه السلام می فرمایند:هر خانه‌ای که در آن میهمان داخل نمی‌شود در آن ملائکه داخل نمی‌شوند[1]. و نیز از حضرت رسول نقل است: مهمان که داخل خانة مؤمن شود با او هزار برکت و هزار رحمت می‌آید و خدا برای صاحب خانه بر هر لقمه که مهمان می‌خورد حج و عمره می‌نویسد[2].
اطعام از مؤمنین، سبب اعطاء فرزند صالح به صاحب خانه نیز می‌شود چنانکه در کتاب کیمیای محبت در شرح احوالات شیخ رجبعلی خیاط آمده شیخ رجبعلی خیاط محصول اطعامی بود که پدرش از یکی از اولیای خدا به عمل آورد.
اما کیفیت مجالس نیز مهم است. در روایات از نشستن در مجلسی که در آن معصیت خداوند می‌شود و نمی‌توان اوضاع را تغییر داد نهی شده است. و نیز از نشست در مجلسی که از امامی بدگویی یا از مسلمانی غیبت می‌شود نهی شده است. و در مقابل تأکید فرموده‌اند که در مجالستان احادیث ما را نقل کنید که شما را به هم مهربان می‌کند
[1] لئالی الاخبار، ج 3، ص 67
[2] لئالی الاخبار، ج 3، ص 66
