در مسألهی زن آنچه که در درجهی اول اهمیت قرار دارد، مسألهی «خانواده» است؛ نقش زن به عنوان عضوی از خانواده. به نظر من از همهی نقشهائی که زن میتواند ایفاء کند، این اهمیتش بیشتر است. البته بعضیها اینطور حرفها را در همان نظر اول با شدت رد میکنند و میگویند آقا شما میخواهید زن را توی خانه اسیر کنید، محبوس کنید، از حضور در صحنههای زندگی و فعالیت باز بدارید!!!؛ نه، به هیچ وجه قصد ما این نیست؛ اسلام هم این را نخواسته. اسلام وقتی که میگوید: «والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر» یعنی مؤمنین و مؤمنات در حفظ مجموعهی نظام اجتماعی و امر به معروف و نهی از منکر همه سهیم و شریکند؛ زن را استثناء نکرده. ما هم نمیتوانیم زن را استثناء کنیم. مسئولیت ادارهی جامعهی اسلامی و پیشرفت جامعهی اسلامی بر دوش همه است؛ بر دوش زن، بر دوش مرد؛ هر کدامی به نحوی بر حسب توانائیهای خودشان. بحث سر این نیست که زن آیا میتواند مسئولیتی در بیرون از منزل داشته باشد یا نه - البته که میتواند، شکی در این نیست؛ نگاه اسلامی مطلقاً این را نفی نمیکند - بحث در این است که آیا زن حق دارد به خاطر همهی چیزهای مطلوب و جالب و شیرینی که در بیرون از محیط خانواده برای او ممکن است تصور شود، نقش خود را در خانواده از بین ببرد؟ نقش مادری را، نقش همسری را؟ حق دارد یا نه؟ ما روی این نقش تکیه میکنیم. من میگویم مهمترین نقشی که یک زن در هر سطحی از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویت میتواند ایفاء کند، آن نقشی است که به عنوان یک مادر و به عنوان یک همسر میتواند ایفاء کند؛ این از همهی کارهای دیگر او مهمتر است؛ این، آن کاری است که غیر از زن، کس دیگری نمیتواند آن را انجام دهد. گیرم این زن مسئولیت مهم دیگری هم داشته باشد - داشته باشد - اما این مسئولیت را باید مسئولیت اول و مسئولیت اصلی خودش بداند. بقای نوع بشر و رشد و بالندگی استعدادهای درونی انسان به این وابسته است؛ حفظ سلامت روحی جامعه به این وابسته است؛ سَکن و آرامش و طمأنینه در مقابل بیقراریها و بیتابیها و تلاطمها به این وابسته است؛ این را نباید فراموش کنیم.۱۳۸۶/۰۴/۱۳
در کافی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که فرمود: در خانه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک جفت کبوتر قرمز رنگ بود وایشان از آنها نگهداری می کردند».
از امام صادق (علیه السلام) در کتاب مکارم الاخلاق آمده است که : در خانه همه انبیا کبوتر نگهداری می شده است؛ زیرا سفیهان جن ، همواره با کودک خانه بازی می کنند و آنها را به خود سرگرم می کنند واگر کبوتر درآن خانه باشد، این جنیّان با کبوتران مشغول می شوند ودیگران را رها می کنند. شاید بشود اینگونه گفت که اگر این کبوتران قرمز رنگ باشند، به دلیل جاذبیت ومحرک بودن این رنگ ، مؤثرتر واقع شوند وجلب توجه بیشتری کنند.
از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: کبوتر راعبی را در خانههایتان نگهداری کنید که او قاتلین حسین بن علی بن ابی طالب را لعنت میکند و خدا قاتلین او را لعنت کند.(بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۰۵)
مرحوم ملامحسن فیض کاشانی در توضیح کبوتر راعبی چنین گفته است: کبوتر راعبی گویا کبوتری است که در پاهای او پَر(در اصطلاح، پا پَر) است.(الوافی، ج۲۰، ص۸۵۶)
امام کاظم صلوات الله وسلامه علیه فرمود : خانه را از سه چیز خالی نگذارید که وجود آنها موجب آبادانی خانه است : گربه و کبوتر و خروس واگر با خروس انیسه (مرغ) باشد مانعی نداردجز آنکه فضله اش مکروه است.
محمد بن کرامه گفت: در منزل امام کاظم(ع) یک جفت کبوتر دیدم ،کبوتر سبز رنگ ومتمایل به مشکی بود ولی ماده رنگ سیاه داشت و حضرت را دیدم که نان را از سفره بر میداشت و برای آنها خورد میکرد و می ریخت و میفرمود : اینها در شب حرکت می کنند و با من انس میگیرند و هیچ جنبندهای نیست از ارواح که در شب در خانه بحرکت آید جز آنکه خدا به وسیله این کبوتران آنرا دفع فرمایید.
مهد یکی از مهمترین طرحهای فمینیسم و استعمار برای آزاد کردن زنان در جامعه است تا از آنان بهره کشی کنند و جامعه را به فساد بکشاند امروز مادر میخواهد بچه را در جایی بندازد و نیاز مادریش را در بیرون با مشاغل پوچ و لهو و لغو از بین ببرند.کار اصلی مادر سالم نگه داشتن محیط خانواده است.
گاهی ما پدر مادرها بد فکری و بددلی ها را به بچه ها منتقل می کنیم. بیان هم نمی کنیم اما با تجسس های بی جا و اینکه بچه متوجه این تجسس ها می شود، بدبینی و بدفکری را به بچه منتقل می کنیم.
متاسفانه در عرف جامعه ما از بچگی به فرزندانمان غیبت را آموزش می دهیم. موضوع حساسیت است. هرچه می توانید از غایب صحبت نکنید. جلوی بچه پچ پچ نکنید. نظام اخلاقی خانواده را با این رفتارها خراب نکنیم.
این روح مردگی ها، این کسالت ها از غیبت است. حال و رمقی نیست. ساعت می گذاری بیدار هم می شوی اما حالی نیست...
از بچه استخراج غیبت نکنید! فلانی چه گفت؟
سید بحرالعلوم در بچه گی در مجلسی بود با حالت بغض و گریه بلند شد و رفت. پرسیدند چرا گریه می کنی؟ می گفت در مجلسی هستم که دارند خودشان را با گناه آلوده می کنند! و با گریه مجلس منقلب شد...
روضه و دعا
مادرهای باردار دستشان را بگذارند روی دلشان دعا بخوانند. برخی برای جنین روضه می خواندند. دعا کنند خدایی شود و خودشان را در آن دنبال نکنند. ان شاء الله همچنین مادرهای بیایند بازهم...
ندای مخفی
ذکر رحمت ربک عبده زکریا، اذ نادی ربه نداء خفیا
آنچه دل آدم را می سوزاند، ندای مخفی است. دردی در دل می افتد و سوزش دل که من هم بچه صالح می خواهم.
مریم
مریم لغتاً یعنی چی؟ خادم خانه خدا. اسم ها در زمان قدیم معنا داشت. سرکشی در آن نبود. شخصیت که اسم واقعی است با مادر است.
مرحوم مطهری مادرش سحرها شیرش می داد و سحرها سرحال و بهره مند بود.
مریم با دعا ذریه طیبه خواست. ذکریا دایی اش حمایت کرد. و یحیی که با عبادت به ذکریا داد.
مردها با تلاش و زنها با محراب روزی بدست می آورند. عمده تربیتها از همین است.
این آیات(آل عمران، 38) را بخوانید و نسل خوب بخواهید. نماز جمعه مربوط به طلب نسل همین آیات است.
زایمان مریم
در آیات مربوط به تولد عیسی، زن که می زاید تمام گناهش بخشیده می شود. زایمان لطف خداست. رطب تازه و آب چشمه گوارا روی آن در روزهای آخر بخورید تا چشمانتان شاد شود. خدا همزمان در محل تولد حضرت عیسی، نخل خشک را بار داد، چشمه جوشید و به حضرت مریم بچه داد. این سه در کنار هم تبرئه از تهمت ها قرار داده شده است.
حضرت مریم روزه گرفت. خانمها کمتر در بارداری حرف بزنید.
در سوره طه، اشاره شد که گشنیز به باردار ندهید بچه خنگ می شود.