ادعیه ای که خواندن آنها باعث تسهیل زایمان می شود.

برگرفته از جزوه ی ذریه طیبه

در طب الائمه از جابر روایت است که مردی خدمت امام باقر ^{علیه السلام} رسید و گفت ای پسر رسول خدا به فریادم برس! همسرم از شدت درد زایمان در حال مردن است. فرمود برو و بر او بخوان:

«فَأَجَاءهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَکُنتُ نَسْیاً مَّنسِیّاً  فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا  وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا(مریم:23-25) سپس صدایت را بلند کن و این آیه را بخوان: وَاللّهُ أَخْرَجَکُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(نحل:78)]کذلِکَ اُخرُج اَیُّها الطَّلَقُ[ اُخرُج بِإذنِ اللهِ»

پس آن زن به کمک خدای تعالی در همان ساعت بهبود می یابد.

در کتاب مکارم الأخلاق از حضرت فاطمه ^{سلام الله علیها} روایت شده است که هرگاه او را وقت زایمان نزدیک می شد، رسول خدا ^{صلّی الله علیه و آله} امّ سلمه و زینب دخترش امر می کرد که پیش او بروند و در نزدش آیة الکرسی و آیه «انَّ رَبَّکُمُ اللهُ الَّذی خَلَقَ السَّمواتِ و الأرض فی سِتَّةِ أیّام ثُمَّ استَوی عَلَی العَرش یُغشِی اللَّیلَ النَّهارَ یَطلُبُهُ حَثیثاً و الشَّمسَ و القَمَرَ و النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأمرِهِ اَلا لَهُ الخَلقُ و الأمر تَبارَکَ الله رَبُّ العالَمینَ» را بخوانند و او را با معوذتین  تعویذ کنند.

وارد شده هر کس با ایمان این آیه را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن به نیت آسان زاییدن زنی بخواند درد زاییدن کم شود و وضع حمل بر او آسان شود:

«قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ أَمَّن یَمْلِکُ السَّمْعَ والأَبْصَارَ وَمَن یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیَّتَ مِنَ الْحَیِّ  وَمَن یُدَبِّرُ الأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللّهُ فَقُلْ أَفَلاَ تَتَّقُونَ(یونس:31)»[1].

همچنین برای آسان زاییدن انسان و یا حیوان بخواند: «یا خَالِقَ النَّفْسِ مِنَ النَّفْسِ وَ مُخْلِصَ النَّفْسِ مِنَ النَّفْسِ اخلصه بحَولِکَ وَ قُوّتِک[2]».

در کتاب مهج الدعوات از اویس قرنى روایت کرده، گفت: حضرت على^{علیه السلام} فرمودند: هر کس این دعا را بخواند حق تعالى دعاى او را مستجاب فرماید و جمیع حاجتهاى او را روا سازد و حضرت پیغمبر^{صلى الله علیه و آله} فرمودند سوگند به خدایى که برانگیخت مرا به حق به پیغمبرى، به درستى که هر کس به نهایت گرسنگى و تشنگى رسد و راه چاره بر او مسدود باشد؛ پس خداى را به این دعا بخواند او را طعام و آب دهد و اگر بخواند این دعا را بر کوهى که میان او و موضعى که اراده دارد فاصله باشد آن کوه از میان مى رود تا از او بگذرد و به مقصود برسد و اگر بر دیوانه بخوانند هوشیار شود و اگر بر زنى که دشوار زاید بخوانند آسان زاید، فرمود: قسم به خدایى که مرا به حق برانگیخت به پیغمبرى بدرستى که هر کس چهل شب از شبهاى جمعه این دعا را بخواند حق تعالى همه گناهان که مابین او و خداى تعالى است بیامرزد و اگر مردى از سلطان ترسد و بخواند این دعا را و بر سلطان وارد شود خدا او را از شر آن پادشاه خلاص ‍ کند، و هر کس وقت خواب این دعا را بخواند و بخوابد، بفرستد خداى تعالى به عدد هر حرفى از این دعا که خوانده هفتاد هزار ملک از روحانیین را که روهاى ایشان از خورشید نیکوتر است به هفتاد هزار بار که طلب آمرزش کنند از خدا و به جهت او و دعا کنند از براى او، و حسنات از براى او بنویسند، و هر کس این دعا را بخواند و حال آن که مرتکب گناهان کبیره شده باشد، تمام گناهان او آمرزیده شود و اگر در آن شب بمیرد شهید مرده، و سپس فرمود: این ابا عبداللّه! خدا مى آمرزد او و اهل خانه او و دعا این است:

«یَا سَلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ الطَّاهِرُ الْمُطَهَّرُ الْقَاهِرُ الْمُقْتَدِرُ یَا مَنْ یُنَادِی مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ بِأَلْسِنَةٍ شَتَّى وَ لُغَاتٍ مُخْتَلِفَةٍ وَ حَوَائِجَ أُخْرَى یَا مَنْ لَا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ أَنْتَ الَّذِی لَا تُغَیِّرُکَ الْأَزْمِنَةُ وَ لَا تُحِیطُ بِکَ الْأَمْکِنَةُ وَ لَا تَأْخُذُکَ نَوْمٌ وَ لَا سِنَةٌ یَسِّرْ لِی مَا أَخَافُ عُسْرَهُ وَ فَرِّجْ لِی مِنْ أَمْرِی مَا أَخَافُ کَرْبَهُ وَ سَهِّلْ لِی مِنْ أَمْرِی مَا أَخَافُ حُزْنَهُ سُبْحَانَکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی إِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى نَبِیِّهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً».

از رسول اکرم^{صلى الله علیه و آله} منقول است آن شبى که مرا به معراج بردند از تمامى آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و با خداى تعالى بى واسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم چون به مقام جبرئیل رسیدم گفتم: یا جبرئیل این چه دعائى است که جمله فرشتگان مى خوانند؟ گفت یا محمد^{صلى الله علیه و آله}! این همان دعایى است که از جانب حق به شما آوردم و خداى تعالى مى فرماید که هر که از آدم تا خاتم این دعا را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود. حق تعالى هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ فرماید و اگر از آدم تا خاتم جمع شوند و جمیع دریاها مرکب گردد و آسمان و زمین کاغذ شود؛ چندان نویسنده که همه فرشتگان مانده شوند و دریا خشک شود و آسمان و زمین تمام شود نمى تواند ثواب این دعا را بنویسند و از هزار یکى نوشته نشود و خواننده و دارنده این دعا را تنگى دست ندهد و تا روز اجل بستگى در کار وى نشود و در روز قیامت حساب را از وى بردارند و بى حساب داخل بهشت شود. یا محمد ^{صلى الله علیه و آله}! دارنده و خواننده این دعا رستگارى یابد. هر کس در عمر خود این دعا را یک بار بخواند و اگر نتواند گوش بدهد یا با خود دارد چنان باشد که چهل هزار ختم قرآن کرده باشد و چهل هزار حج کرده باشد و چهل هزار گوسفند قربانى کرده و چهل هزار بنده آزاد کرده و چهل هزار مسکین را طعام داده و چهل هزار برهنه را پوشیده باشد و تورات موسى و انجیل عیسى و زبور داوود و فرقان محمد المصطفى^{صلى الله علیه و آله} را خوانده باشد و اگر بیمار باشد چنانچه طبیبان از معالجه آن عاجز باشند چون این دعا را به آن بیمار دهند و بر بالین وى گذارند شفا یابد و اگر کسى قرض دار باشد و این دعا را بخواند حق تعالى دین او را ادا فرماید و اگر کسى کاهل نماز باشد این دعا را با خود دارد حق تعالى دل او را روشن گرداند حریض نماز شود و اگر زن دشوار زاید، این دعا را بر آب خواند، بخورد به آسانى بار نهد و اگر کسى را بسته باشند، این دعا را بر موم گیرند و بر کمر وى بندند فى الحال گشاده گردد و اگر بخت دختر بسته باشد این دعا را بخواند یا با خود دارد بخت او گشاده شود و اگر کسى را به پاى دار برند، این دعا را بر وى بخوانند و بدمند یا در نزد آن کس باشد، هیچ ضررى به او نرسد و اگر جهت فرزند بخواند، خداوند عالم پسرى به وى عطا فرماید و دارنده این دعا از گزند مار و عقرب و زبان بدگویان ایمن گردد. خواننده و دارنده این دعا از درد گوش و دردسر و درد چشم و درد دل و جگر و فلج و لغوه و جمیع دردها ایمن گردد و هر کس این دعا را با خود به گرد برد حق سبحانه او را ببخشد و سکرات موت را بر وى آسان گرداند و از عذاب قبر و سوال نکیر و منکر ایمن گردد و روز جزا چهل هزار فرشته به استقبال وى برآیند تا داخل بهشت مى کنند و شرح این دعا بسیار بود اما مختصر کردیم تا ملال نگیرد بسیار مجرب است انشاءاللّه و اللّه اعلم بالصواب:

«بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم یا سَیِّدُ یا سَنَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَهُ المُستَنَدُ اِجعَل لی فَرَجًا وَ مَخرَجًا مِمّا اَنَا فیهِ وَ اکِفی فیهِ وَ اَعُوذُ بِکَ بِسمِ اللهِ التّامّاتِ یا اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ یا رَحمنُ یا رَحمنُ یا رَحمنُ یا رَحیمُ یا خالِقُ یا رازِقُ یا بارِیُ یا اَوَّلُ یا اخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ یا واهِبُ یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بَصیرُ یا غَفُورُ یا رَحیمُ یا غافِرُ یا شَکُورُ یا عالِمُ یا عادِلُ یا کَریمُ یا رَحیمُ یا وَدُودُ یا غَفُورُ یا رَوُءفُ یا وِترُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ یا مُعیدُ یا حافِظُ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مالِکُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا رَحیمُ یا راحِمُ یا فاتِحُ یا فارِجُ یا فاخِرُ یا مُعِزُّ یا مُذِلُّ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیل یا وَکیلُ یا دَلیلُ یا حیُّ یا قَیُّومُ یا جَبّارُ یا غَفّارُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفرانُ یا بُرهانُ یا سُبحانُ یا مُستَعانُ یا سُلطانُ یا اَمینُ یا مُومِنُ یا مُتَکَبِّرُ یا شَکُورُ یا عَزیزُ یا عَلِیُّ یا وَفِیُّ یا زَکِیُّ یا قَوِیُّ یا غَنِیُّ یا مُحِقُّ یا مُعطی یا اخِرُ یا اَحسَنَ الخالِقینَ یا خَیرَ الرّازِقینَ یا خَیرَالغافِرینَ یا خَیرَ المُحسِنینَ یا خَیرَ النّاصِرینَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ یا نُورَالسَّمواتِ وَالاَرضِ یا هادِیَ المُضِلّینَ یا دَلیلَ المُتَحَیِّرینَ یا خالِقَ کُلِّ شَیءٍ یا فاطِرَ السَّماواتِ وَالاَرضِ یا هادِیَ المُضِلّینَ یا مُفَتِّحَ الاَبوابِ یا مُسَبِّبَ الاَسبابِ یا رَفیعَ الدَّرَجاتِ یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا وَلِیَّ الحَسَناتِ یا غاِفرَ الخَطیئاتِ یا مُحیِیَ الاَمواتِ یا ضاعِفَ الحَسَناتِ یا دافِعَ البَلِیّاتِ اَللّهُمَ  احفَظ صاحِبِ هذَا الدُّعاءِ مِنَ الطّاعُونِ وَ الزَّلزَلَةِ وَالفُجأَةِ وَ الوَباءِ وَ مِن شَرِّ السُّلطانِ الجابِرِ وَ شَرِّالعَینِ السُّوءِ وَ مِن شَرِّ الاَعداءِ وَ مِن شَرِّ الجِنِّ وَ الاِنسِ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیّوُمُ بِحَقِّ کهیعص وَ بِحَقِّ حمعسق وَ بِحَقِّ مُحَمَّدِ المُصْطَفی وَ بِحَقِّ عَلِیِّ المُرتَضی وَ الاَئِمَةِالهُدی وَ بِحَقِّ اللُّوحِ وَ القَلَمِ وَ الکُرسِیِّ وَالعَرشِ وَ بِحَقِّ فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَ هُوَ السَّمیعُ العَلیمُ اَللّهُمَ  احفَظ صاحِبِ هذَا الدُّعا مِن شَرِّ کُلِّ ذی شَرِّ وَ مِن شَرِّ طارِقِ اللَّیلِ وَالنَّهارِ وَ مِن شَرِّ والِدٍ وَ ما وَلَد وَ مِن شَرِّ ما یَلِجُ فِی الاَرضِ وَ ما یَخرِجُ مِنها وَ هُوَ الغَفُورُ الرَّحیمُ اَللّهُمَ  احفَظ صاحِبِ هذَا الدُّعا مِن شَرِّ الاَعداءِ وَ مِن شَرِّ جَمیعِ المِحنَةِ وَالدّاءِ وَ مِن شَرِّالنَّفّاثاتِ فِی العُقَدِ وَ مِن شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبُّ بِعِزِّتِکَ وَالقَهرُ بِلُطفِکَ وَالرَّحمَةُ رَحمَتِکَ یا واهِبَ العَطایا یا داِفعَ البَلایا یا غافِرَ الخطایا یا سَتّارَ العُیُوبِ یا نُورَ الغُیُوبِ یا نُورَ القُلوُبِ یا حَبیبَ القُلوُبِ یا قاضِیَ الحاجاتِ یا رَحمنُ الدُّنیا وَ الاخِرَةِ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ وَ بِحَقِّ اَلا اِلّا اللهُ تَصیُر الاُمُورُ اَللّهُمَ  اَستَودَعُکَ نَفسی وَ رُوحی وَ مالی وَ اَولادی وَ جَمیعِ ما اَنعَمتَ عَلَیَّ فِی الدّینِ وَالدُّنیا وَالاخِرَةِ اِنَّهُ لا یُضیع صانِیَتِکَ یَصُونُکَ وَ مَحفُوظُکَ وَ مَأمُولُکَ وَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنکَ وَلَن اَجِدً مِن دُونِهِ مُلتَحَدا اَللّهُمَ  رَبَّنا اتِنا فِی الدُّنیا حَسَنَةً وَ فیِ الاخِرَةِ حَسَنَةَ وَ قِنا عَذابَ النّارِ وَ عَذابَ القَبرِ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ ِوَ الِهِ اَجمَعینَ الطّاهِرینَ وَالاَئِمَّةِالمَعصُومینَ وَ سَلِّمَ تَسلیمَا کَثیراَ کَثیراَ». 

رسول اکرم^{صلى الله علیه و آله و سلم} فرمودند: هر کس این نامها را بخواند خداى تعالى دعاى او را مستجاب مى‏فرماید و نیز فرمودند: سوگند به کسى که مرا به حق به پیغمبرى فرستاده است اگر کسى دچار تشنگى و گرسنگى شدید باشد و این دعا را بخواند گرسنگى و تشنگى او برطرف مى‏شود و سوگند به کسى که مرا به حق پیغمبرى فرستاد است، اگر کسى آن را بر کوهى که میان او و مقصدش قرار گرفته، بخواند در کوه منفذى پیدا شده و از آن بگذرد و  سوگند به کسى که مرا به حق به پیغمبرى فرستاده است، اگر این دعا نزد دیوانه‏اى خوانده شود، از دیوانگى رهاى یابد و اگر نزد زنى که زایمانش سخت شده خوانده شود، خداوند زایمان او را آسان گرداند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعَاعِ نُورِهِ عَنْ نَوَاظِرِ خَلْقِهِ یَا مَنْ تَسَرْبَلَ بِالْجَلَالِ وَ الْعَظَمَةِ وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فِی قُدْسِهِ یَا مَنْ تَعَالَى بِالْجَلَالِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فِی تَفَرُّدِ مَجْدِهِ یَا مَنِ انْقَادَتِ الْأُمُورُ بِأَزِمَّتِهَا طَوْعاً لِأَمْرِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ مُجِیبَاتٍ لِدَعْوَتِهِ یَا مَنْ زَیَّنَ السَّمَاءَ بِالنُّجُومِ الطَّالِعَةِ وَ جَعَلَهَا هَادِیَةً لِخَلْقِهِ یَا مَنْ أَنَارَ الْقَمَرَ الْمُنِیرَ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ یَا مَنْ أَنَارَ الشَّمْسَ الْمُنِیرَةَ وَ جَعَلَهَا مَعَاشاً لِخَلْقِهِ وَ جَعَلَهَا مُفَرِّقَةً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ بِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَوْجَبَ الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحَائِبِ نِعَمِهِ أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ أَنْزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ أَوْ أَثْبَتَّهُ فِی قُلُوبِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ حَوْلَ عَرْشِکَ فَتَرَاجَعَتِ الْقُلُوبُ إِلَى الصُّدُورِ عَنِ الْبَیَانِ بِإِخْلَاصِ الْوَحْدَانِیَّةِ وَ تَحْقِیقِ الْفَرْدَانِیَّةِ مُقِرَّةً لَکَ بِالْمَعْبُودِیَّةِ وَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی تَجَلَّیْتَ بِهَا لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ فَلَمَّا بَدَا شُعَاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهَاءِ الْعَظَمَةِ خَرَّتِ الْجِبَالُ مُتَدَکْدِکَةً لِعَظَمَتِکَ وَ جَلَالِکَ وَ هَیْبَتِکَ  وَ خَوْفاً مِنْ سَطْوَتِکَ رَاهِبَةً مِنْکَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ فَلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَسْأَلُکَ بِالاسْمِ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظِیمِ جُفُونِ عُیُونِ النَّاظِرِینَ الَّذِی بِهِ تَدْبِیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَوَاهِدُ حُجَجِ أَنْبِیَائِکَ یَعْرِفُونَکَ بِفِطَنِ الْقُلُوبِ وَ أَنْتَ فِی غَوَامِضِ مُسَرَّاتِ سَرِیرَاتِ الْغُیُوبِ أَسْأَلُکَ بِعِزَّةِ ذَلِکَ الِاسْمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَصْرِفَ عَنِّی وَ عَنْ أَهْلِ حُزَانَتِی وَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَمِیعَ الْآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الْأَعْرَاضِ وَ الْأَمْرَاضِ وَ الْخَطَایَا وَ الذُّنُوبِ وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ الْکُفْرِ وَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الْغَضَبِ وَ الْعُسْرِ وَ الضِّیقِ وَ فَسَادِ الضَّمِیرِ وَ حُلُولِ النَّقِمَةِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ غَلَبَةِ الرِّجَالِ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ »

دعائى بسیار بزرگ مرتبه و شریف از پیغمبر روایت شده که فرمودند: کسى که خداى تعالى را به این نامها بخواند خداى تعالى دعاى او را مستجاب مى‏کند و قسم به حق کسى که مرا براستى به پیغمبرى فرستاده است که اگر این نامها بر صفحه‏هاى آهن خوانده شود هر آینه گداخته مى‏شود و اگر بر آب روان خوانده شود هر آینه بسته مى‏شود تا آن که تواند رفتن بر روى آن و اگر بر دیوانه خوانده شود عاقل گردد و اگر بر زنى خوانند که دشوار زاید هر آینه خداى تعالى بر آن زائیدن را آسان گرداند و اگر این نامها را شخصى چهل شب جمعه بخواند خداى تعالى مى‏آمرزد گناهانى را که میان او و میان خلایق باشد و گناهانى را که میان او و میان پروردگار خود باشد. پس سلمان فارسى رحمة اللَّه علیه گفت: پدر و مادرم فداى تو باد یا رسول اللَّه آیا به کسى که این نامها را بخواند همه این ثوابها بخشیده مى‏شود؟ پس حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله فرمودند: اى سلمان تحریص مکن و چندان مطّلع مگردان مردم را براى این نامها و بر ثواب آنها پس بدرستى که مى‏ترسم از آن که مردمان همه عبادات را ترک نمایند و برخواند این نامها اعتماد نمایند. پس حضرت رسالت^{صلّى اللَّه علیه و آله} فرمودند: اى سلمان خداى تعالى مى‏آمرزد خواننده این دعا را و اهل بیت او و حکّام و علماء شهر او را و سایر اهل بلد او را همه ایشان را ان شاء اللَّه تعالى و آن نامها و دعا این است:

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنْتَ الرَّحِیمُ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ الْأَوَّلُ الْآخِرُ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ الْحَمِیدُ الْمَجِیدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِیدُ الْوَدُودُ الشَّهِیدُ الْقَدِیمُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ الْعَلِیمُ الصَّادِقُ الرَّءُوفُ‏ الرَّحِیمُ الشَّکُورُ الْغَفُورُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ الرَّقِیبُ الْحَفِیظُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ الْعَظِیمُ الْعَلِیمُ الْغَنِیُّ الْوَلِیُّ الْفَتَّاحُ الْمُرْتَاحُ الْقَابِضُ الْبَاسِطُ الْعَدْلُ الْوَفِیُّ الْوَلِیُّ الْحَقُّ الْمُبِینُ الْخَلَّاقُ الرَّزَّاقُ الْوَهَّابُ التَّوَّابُ الرَّبُّ الْوَکِیلُ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ الدَّیَّانُ الْمُتَعَالِی الْقَرِیبُ الْمُجِیبُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ الْوَاسِعُ الْبَاقِی الْحَیُّ الدَّائِمُ الَّذِی لَا یَمُوتُ الْقَیُّومُ النُّورُ الْغَفَّارُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ. لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ  وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ ذُو الطَّوْلِ الْمُقْتَدِرُ عَلَّامُ الْغُیُوبِ الْبَدِی‏ءُ الْبَدِیعُ الْقَابِضُ الْبَاسِطُ الدَّاعِی الظَّاهِرُ الْمُقِیتُ الْمُغِیثُ الدَّافِعُ الضَّارُّ النَّافِعُ الْمُعِزُّ الْمُذِلُّ المُطْعِمُ الْمُنْعِمُ الْمُهَیْمِنُ الْمُکَرِّمُ الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ الْحَنَّانُ الْمُفْضِلُ الْمُحْیِی الْمُمِیتُ الْفَعَّالُ لِمَا یُرِیدُ مَالِکُ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ. تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ فالِقُ الْإِصْباحِ وَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى‏ یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ اللَّهُمَّ مَا قُلْتُ مِنْ قَوْلٍ أَوْ حَلَفْتُ مِنْ حَلْفٍ أَوْ نَذَرْتُ مِنْ نَذْرٍ فِی یَوْمِی هَذَا وَ لَیْلَتِی هَذِهِ فَمَشِیَّتُکَ بَیْنَ یَدَیْ ذَلِکَ کُلِّهِ مَا شِئْتَ مِنْهُ کَانَ وَ مَا لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ یَکُنْ فَادْفَعْ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ عِنْدَکَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ تَقَبَّلْ مِنِّی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی وَ یَسِّرْ أُمُورِی وَ وَسِّعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ أَغْنِنِی بِکَرَمِ وَجْهِکَ عَنْ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ صُنْ وَجْهِی وَ یَدَیَّ وَ لِسَانِی عَنْ مَسْأَلَةِ غَیْرِکَ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً فَإِنَّکَ تَعْلَمُ وَ لَا أَعْلَمُ وَ تَقْدِرُ وَ لَا أَقْدِرُ وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ‏ الطَّاهِرِینَ‏».

اویس قرنى از حضرت امیر المؤمنین علىّ بن ابى طالب^{صلوات اللّه علیه} که حضرت رسول خدا^{صلّى اللّه علیه و آله} فرمودند که: بنده‏اى نیست که این دعا را بخواند مگر آن که خداى تعالى دعاى او را مستجاب گرداند و پیغمبر^{صلّى اللّه علیه و آله} چندین مرتبه سوگند یاد نمودند آنکه اگر این دعا بر آب روان خوانده شود هر آینه مى‏ایستد و اگر این دعا را شخصى بخواند که گرسنه یا تشنه باشد هر آینه او را (خداى تعالى) اطعام مى‏نماید و سیراب مى‏گرداند و اگر این دعا بر کوهى خوانده شود از جهت آن که از جاى خود زایل شود هر آینه آن کوه از موضع خود زایل مى‏شود و بر زنى اگر خوانده شود که دشوار زاید هر آینه خداى تعالى زائیدن او را آسان مى‏گرداند و اگر این دعا را شخصى در شهرى بخواند و آن شهر بسوزد و خانه او در وسط آن شهر باشد، هر آینه خانه آن شخص نجات یابد و منزل او را نخواهد سوخت، اگر این دعا را شخصى چهل شب جمعه بخواند خداى تعالى مى‏آمرزد از براى او همه گناهانى که میان او و میان آدمیان باشد و این دعا را غمناکى و اندوهناکى نمى‏خواند مگر آنکه خداى تعالى او را از آن غم و اندوه نجات دهد و این دعا را شخصى بر پادشاه ظالمى نمى‏خواند مگر آن که خداى حاجت او را بر مى‏آورد.

ابن طاوس گوید که: و از براى این دعا شرح بسیار است که من به ذکر همین قدر اقتصار نمودم و دعا این است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ وَ لَا أَسْأَلُ غَیْرَکَ وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ وَ لَا أَرْغَبُ إِلَى غَیْرِکَ أَسْأَلُکَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ وَ جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ أَنْتَ الْفَتَّاحُ ذُو الْخَیْرَاتِ مُقِیلُ الْعَثَرَاتِ مَاحِی السَّیِّئَاتِ وَ کَاتِبُ الْحَسَنَاتِ وَ رَافِعُ الدَّرَجَاتِ أَسْأَلُکَ بِأَفْضَلِ الْمَسَائِلِ کُلِّهَا وَ أَنْجَحِهَا الَّتِی لَا یَنْبَغِی لِلْعِبَادِ أَنْ یَسْأَلُوکَ إِلَّا بِهَا یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ وَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى وَ أَمْثَالِکَ الْعُلْیَا وَ نِعَمِکَ الَّتِی لَا تُحْصَى وَ بِأَکْرَمِ أَسْمَائِکَ عَلَیْکَ وَ أَحَبِّهَا إِلَیْکَ وَ أَشْرَفِهَا عِنْدَکَ مَنْزِلَةً وَ أَقْرَبِهَا مِنْکَ وَسِیلَةً وَ أَجْزَلِهَا مَبْلَغاً وَ أَسْرَعِهَا مِنْکَ إِجَابَةً وَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْجَلِیلِ الْأَجَلِّ الْعَظِیمِ الَّذِی تُحِبُّهُ وَ تَرْضَاهُ وَ تَرْضَى عَنْ مَنْ دَعَاکَ بِهِ فَاسْتَجَبْتَ دُعَاءَهُ وَ حَقٌّ عَلَیْکَ أَلَّا تَحْرِمَ سَائِلَکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ فِی التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ أَوْ لَمْ تُعْلِمْهُ أَحَداً وَ بِکُلِّ اسْمٍ دَعَاکَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَ مَلَائِکَتُکَ وَ أَصْفِیَاؤُکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ بِحَقِّ السَّائِلِینَ لَکَ وَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ وَ الْمُتَعَوِّذِینَ بِکَ وَ الْمُتَضَرِّعِینَ لَدَیْکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ عَبْدٍ مُتَعَبِّدٍ لَکَ فِی بَرٍّ أَوْ بَحْرٍ أَوْ سَهْلٍ أَوْ جَبَلٍ أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ قَدِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ عَظُمَ جُرْمُهُ وَ أَشْرَفَ عَلَى الْهَلَکَةِ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ مَنْ لَا یَثِقُ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِهِ وَ لَا یَجِدُ لِذَنْبِهِ غَافِراً غَیْرَکَ وَ لَا لِسَعْیِهِ (لِسَغْبِهِ‏) سِوَاکَ هَرَبْتُ مِنْکَ إِلَیْکَ مُعْتَرِفاً غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ عَنْ عِبَادَتِکَ یَا أُنْسَ کُلِّ فَقِیرٍ مُسْتَجِیرٍ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ ... الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ وَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ الْحَیُّ وَ أَنَا الْمَیِّتُ وَ أَنْتَ الْبَاقِی وَ أَنَا الْفَانِی وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِی‏ءُ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ وَ أَنْتَ الرَّحِیمُ وَ أَنَا الْخَاطِی وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْأَمِینُ وَ أَنَا الْخَائِفُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ وَ أَنْتَ أَحَقُّ مَنْ شَکَوْتُ إِلَیْهِ وَ اسْتَغَثْتُ بِهِ وَ رَجَوْتُهُ لِأَنَّکَ کَمْ مِنْ مُذْنِبٍ قَدْ غَفَرْتَ لَهُ وَ کَمْ مِنْ مُسِی‏ءٍ قَدْ تَجَاوَزْتَ عَنْهُ فَاغْفِرْ لِی وَ تَجَاوَزْ عَنِّی وَ ارْحَمْنِی وَ عَافِنِی مِمَّا نَزَلَ بِی وَ لَا تَفْضَحْنِی بِمَا جَنَیْتُهُ عَلَى نَفْسِی وَ خُذْ بِیَدِی وَ بِیَدِ وَالِدِی وَ وُلْدِی وَ ارْحَمْنَا بِرَحْمَتِکَ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ‏».

در بیان دعای یستشیر، پیامبر^{صلی الله علیه وآله} ثواب های زیادی را بیان می نمایند تا به اینجا می رسند که: قسم به حقّ کسى که براستى مرا به پیغمبرى فرستاده است اگر این دعا بر دیوانه‏اى خوانده شود هر آینه در همان ساعت عاقل مى‏شود و اگر این دعا نزد زن حامله‏اى خوانده شود که بر آن زائیدن دشوار باشد، هر آینه خداى تعالى بر او وضع حمل را آسان مى‏کند و مى‏زاید زودتر از چشم برهم زدن. بدرستى که هر کس این دعا را بخواند و حال آنکه از آن در زمان حیات همه گناهان کبیره صادر شده باشد؛ پس بمیرد در همان روز یا شب که این دعا را خوانده باشد، شهید مرده خواهد بود و اگر چه اى سلمان آن شخص بر غیر توبه بمیرد که خداى تعالى همه گناهان او را به کرم خود و عفو خود  مى‏آمرزد و دعا این است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْمُبِینُ الْمُدَبِّرُ بِلَا وَزِیرٍ وَ لَا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ یَسْتَشِیرُ الْأَوَّلُ غَیْرُ مَصْرُوفٍ وَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیَّةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقاً فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٌ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلَا رَبُّنَا فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَى الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏. لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى‏ فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لَا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لَا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لَا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَ لَا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ کُنْتَ إِذْ لَمْ تَکُنْ سَمَاءٌ مَبْنِیَّةٌ وَ لَا أَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ وَ لَا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ وَ لَا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لَا نَهَارٌ مُضِی‏ءٌ وَ لَا بَحْرٌ لُجِّیٌّ لَا جَبَلٌ رَاسٍ وَ لَا نَجْمٌ سَارٍ وَ لَا قَمَرٌ مُنِیرٌ وَ لَا رِیحٌ تَهُبُّ وَ لَا سَحَابٌ یَسْکُبُ وَ لَا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لَا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لَا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لَا طَائِرٌ تَطِیرُ وَ لَا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لَا مَاءٌ یَطَّرِدُ کُنْتَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ أَغْنَیْتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ وَ أَضْحَکْتَ وَ أَبْکَیْتَ وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ فَتَبَارَکْتَ یَا اللَّهُ وَ تَعَالَیْتَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْخَلَّاقُ الْمُعِینُ أَمْرُکَ‏ غَالِبٌ وَ عِلْمُکَ نَافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَرِیبٌ وَ وَعْدُکَ صَادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلَامُکَ هُدًى وَ وَحْیُکَ نُورٌ وَ رَحْمَتُکَ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُکَ عَظِیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثِیرٌ وَ عَطَاؤُکَ جَزِیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتِینٌ وَ إِمْکَانُکَ عَتِیدٌ وَ جَارُکَ عَزِیزٌ وَ بَأْسُکَ شَدِیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکِیدٌ أَنْتَ یَا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَى حَاضِرُ کُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ کُلِّ نَجْوَى مُنْتَهَى کُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ غَنِیُّ کُلِّ مِسْکِینٍ حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ أَمَانُ کُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ کَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِینُ الصَّالِحِینَ ذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ تَکْفِی مِنْ عِبَادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لَاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ إِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ کَبِیرُ الْکُبَرَاءِ سَیِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَى الْمَوَالِی صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ أَسْمَعُ السَّامِعِینَ أَبْصَرُ النَّاظِرِینَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ قَاضِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ مُغِیثُ الصَّالِحِینَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ وَ أَنْتَ الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِیلُ وَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ وَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ السَّیِّدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِی‏ءُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ وَ أَنْتَ الْحَلِیمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ أَنْتَ الْمُعَافِی وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ أَنْتَ الْمُجِیبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمُعْطِی عِبَادَکَ بِلَا سُؤَالٍ وَ أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اسْتُرْ عَلَیَّ عُیُوبِی وَ افْتَحْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ رِزْقاً وَاسِعاً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِ‏ الْعالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏»[3].

در کتاب فضل الدّعاء از سلمان فارسى^{رحمة الله علیه} نقل شده که گفت شنیدم از حضرت امیر المومنین علىّ بن ابى طالب^{علیه السلام} که فرمودند: بدرستى که پیغمبر خدا^{صلّى اللَّه علیه و آله} گفتند به من: یا على اگر کسى این دعا را بر صفحه‏هاى از آهن بخواند هر آینه آنها گداخته مى‏شوند و قسم به کسى که مرا براستى فرستاده است که اگر این دعا بر آب روانى خوانده شود هر آینه ساکن گردد تا آنکه آن شخص بر او بگذرد و سوگند به کسى که مرا به پیغمبرى براستى فرستاده است آنکه اگر کسى گرسنه و تشنه باشد، پس این دعا را بخواند هر آینه خداى تعالى او را اطعام مى‏کند و او را سیراب مى‏گرداند و قسم به کسى که مرا براستى به پیغمبرى فرستاده است آنکه اگر شخصى این دعا را بر کوهى بخواند که حایل باشد میان او و میان موضعى که اراده دارد آن را هر آینه آن کوه شکافته شود تا آنکه برود به آن موضعى که اراده دارد و به حقّ کسى که مرا براستى فرستاده است که اگر این دعا بر دیوانه‏اى خوانده شود هر آینه عاقل شود و به حقّ کسى که مرا براستى فرستاده است که اگر این دعا بر زنى که دشوار زاید خوانده شود هر آینه بر او زائیدن آسان شود و ... :

«اللَّهُمَّ إِنَّکَ حَیٌّ لَا تَمُوتُ وَ صَادِقٌ لَا تَکْذِبُ وَ قَاهِرٌ لَا تُقْهَرُ وَ بَدِی‏ءٌ لَا تَنْفَدُ وَ قَرِیبٌ لَا تَبْعُدُ وَ قَادِرٌ لَا تُضَادُّ وَ غَافِرٌ لَا تُظْلَمُ وَ صَمَدٌ لَا تُطْعَمُ وَ قَیُّومٌ لَا تَنَامُ وَ مُجِیبٌ لَا تَسْأَمُ وَ جَبَّارٌ لَا تُعَانُ وَ عَظِیمٌ لَا تُرَامُ وَ عَالِمٌ لَا تُعَلَّمُ وَ قَوِیٌّ لَا تَضْعُفُ وَ حَلِیمٌ لَا تَعْجَلُ وَ جَلِیلٌ لَا تُوصَفُ وَ وَفِیٌّ لَا تُخْلِفُ وَ غَالِبٌ لَا تُغْلَبُ وَ عَادِلٌ لَا تَحِیفُ وَ غَنِیٌّ لَا تَفْتَقِرُ وَ کَبِیرٌ لَا تُغَادَرُ وَ حَکِیمٌ لَا تَجُورُ وَ وَکِیلٌ لَا تَحِیفُ وَ فَرْدٌ لَا تَسْتَشِیرُ وَ وَهَّابٌ لَا تَمَلُّ وَ عَزِیزٌ لَا تُسْتَذَلُّ وَ سَمِیعٌ لَا تَذْهَلُ وَ جَوَادٌ لَا تَبْخَلُ وَ حَافِظٌ لَا تَغْفَلُ وَ قَائِمٌ لَا تَسْهُو وَ دَائِمٌ لَا تَفْنَى وَ مُحْتَجِبٌ لَا تُرَى وَ بَاقٍ لَا تُبْلَى وَ وَاحِدٌ لَا تُشَبَّهُ وَ مُقْتَدِرٌ لَا تُنَازَعُ یَا کَرِیمُ الْجَوَادُ الْمُتَکَرِّمُ یَا ظَاهِرُ یَا قَاهِرُ أَنْتَ الْقَادِرُ الْمُقْتَدِرُ یَا عَزِیزُ الْمُتَعَزِّزُ یَا مَنْ‏ یُنَادَى مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ بِأَلْسِنَةٍ شَتَّى وَ لُغَاتٍ مُخْتَلِفَةٍ وَ حَوَائِجَ مُتَتَابِعَةٍ لَا یَشْغَلُکَ شَیْ‏ءٌ عَنْ شَیْ‏ءٍ أَنْتَ الَّذِی لَا تُفْنِیکَ الدُّهُورُ وَ لَا تُحِیطُ بِکَ الْأَمْکِنَةُ وَ لَا تَأْخُذُکَ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ یَسِّرْ لِی مَا أَخَافُ عُسْرَهُ وَ فَرِّجْ عَنِّی مَا أَخَافُ کَرْبَهُ وَ سَهِّلْ لِی مَا أَخَافُ حُزُونَتَهُ سُبْحَانَکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏».

دعای عظیم الشأنی از حضرت امیرالمومنین^{سلام الله علیه} از حضرت پیغمبر^{صلّى اللَّه علیه و آله} روایت شده است که به اختصار فواید آنرا ذکر کرده ایم. فرمودند: جبرئیل^{علیه السلام} نازل شد در حالى که و در عقب مقام ابراهیم نماز مى‏کردم. پس چون از نماز فارغ شدم از خداى تعالى براى امّت خود طلب آمرزش نمودم. پس جبرئیل^{علیه السلام} گفت: اى محمّد ترا حریص بر امّت‏ خود مى‏بینم و حال آن که خداى تعالى به بندگان خود رحیم است. پس آن حضرت به حضرت جبرئیل^{علیه السلام} فرمودند که: اى برادر من تو دوست بر من و بر امّت من هستى، مرا دعائى تعلیم نماى که بعد از من به سبب آن دعا امتم مرا یاد کنند. پس جبرئیل^{علیه السلام} گفت: اى محمّد وصیّت مى‏کنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که سه روز ایّام البیض را روزه گیرند که سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماهى است، و وصیّت مى‏کنم ترا آن که امّت خود را امر نمائى که در این سه روز این دعاى شریف را بخوانند. پس به درستى که عرش را حمله آن به برکت این دعا برداشتند و من به برکت این دعا به زمین نازل می ‏شوم و به آسمان بالا مى‏روم. اى محمّد اگر درختهاى دنیا قلم و دریاها مرکّب و همه خلایق نویسنده بگردند بر نوشتن ثواب قارى این دعا قدرت ندارند و نمى‏خواند به این دعا خداى را طلب‏کننده حاجتى مگر آن که خداى عزّ و جلّ حاجت او را در دنیا و آخرت انشاءاللّه برآورد و کسى که روزه گیرد و این دعا را بخواند خداى عزّ و جلّ مى‏نویسد از براى او مثل ثواب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و ابراهیم خلیل و موسى کلیم و عیسى و محمّد صلوات اللّه علیهم اجمعین. اى محمّد احدى از امّت تو نیست که این دعا را در مدّت عمر خود یک مرتبه بخواند مگر آن که خداى تعالى او را روز قیامت محشور مى‏کند و حال آن که روى او چون ماه شب بدر مى‏درخشد. پس مردمان پرسند که این کیست؟ آیا این شخص پیغمبر است؟ اى محمّد کسى که پنج مرتبه این دعا را بخواند در روز قیامت محشور خواهد شد و حال آن که من بر قبر او ایستاده باشم و براقى از بهشت با من خواهد بود و ایستاده خواهم بود تا وقتى که آن شخص بر براق سوار شود و از آن پائین نمى‏آید مگر در دار النعیم دائمى و از براى او حسابى نخواهد بود و در بهشت همسایه ابراهیم^{علیه السلام} و در جوار محمّد^{صلّى اللّه علیه و آله} خواهد بود و من از براى خواننده این دعا از مرد و زن ضامنم آن که خداى تعالى او را عذاب ننماید و هر چند گناهان او بیشتر از کف دریاها و قطره‏هاى باران و برگ درختان و عدد مردمان از اهل بهشت و دوزخ باشد و آن که خداى عزّ و جلّ امر نماید از براى آن شخص ثواب یک حجّ و یک عمره مقبول بنویسند. اى محمّد کسى که را در وقت خواب پنج مرتبه این دعا را با وضو قرائت نماید پس به درستى که ترا در خواب مى‏بیند و تو او را به بهشت بشارت خواهى داد و کسى که گرسنه یا تشنه باشد و چیزى را نیابد که بخورد و نه آنچه را که بیاشامد یا آن که بیمار باشد و این دعا را بخواند پس به درستى که خداى به برکت این دعا از او برطرف مى‏نماید آنچه را که در اوست و او را چیزى مى‏دهد که بخورد و بیاشامد و از براى او مطالب دنیا و آخرت او را برمى‏آورد و کسى که این دعا را بر بیمارى بخواند خداى تعالى آن بیمار را به برکت این دعا شفا مى‏دهد. تعجّب مکن از این فضیلت هایى که در شأن این دعا ذکر شد، پس به درستى که در این دعا اسم اعظم خداى تعالى است و بدرستى که هر گاه این دعا را قارى بخواند و آن را ملائکه و جنّ و انس بشنوند پس از براى خواننده آن دعا مى‏کنند و خداى تعالى دعاى ایشان را مستجاب مى‏گرداند و همه اینها که مذکور شد به برکت خداى تعالى و به برکت این دعاست و به درستى شخصى که به خدا و رسول او و به این دعا ایمان آورده باشد، باید که چیزى را به خاطر نگذراند و در دل خود به سبب آنچه در شأن این دعا ذکر نموده شد، شکى نیندازد، به درستى که خداى تعالى کسى را که مى‏خواهد بدون اندازه‏اى روزى مى‏گرداند و کسى که این دعا را بخواند و یاد گیرد و بنویسد پس باید که به این بر احدى از مسلمانان بخل نورزد. و حضرت رسول^{صلّى اللَّه علیه و آله} فرمودند: شخصى که این دعا را بخواند به او نور اولیاء در روى او عطا کرده مى‏شود و از براى او هر امر دشوارى آسان مى‏گردند و براى او هر امر آسانى میسّر مى‏شود. پس بدرستى شخصى که حقّ و حرمت این را بشناسد، خداى تعالى او را از هر سختى نگاه مى‏دارد [و اگر قرض دارى آن را بخواند، خداوند قرض او را ادا نماید] و براى او همه امرها را آسان مى‏گرداند و او را از هر مکروهى نگاه مى‏دارد و از او هر بدى را برطرف مى‏نماید و او را از هر بیمارى و علّتى نجات مى‏دهد و همّ و غمّ را از او زایل مى‏گرداند. پس این دعا را یاد بگیرید و یاد بدهید پس بدرستى که در این دعا خیر بسیار است. و آن دعا چنین است:

بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم

سه بار این جمله را بگوید: «سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ»

 «سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیرٍ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَجَلَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِیلٍ مَا أَمْجَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِیزٍ مَا أَکْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیمٍ مَا أَعْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أَسْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِیٍّ مَا أَبْهَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِیٍّ مَا أَنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِیرٍ مَا أَظْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِیٍّ مَا أَعْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِیمٍ مَا أَخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِیرٍ مَا أَکْرَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَرِیمٍ مَا أَلْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْمَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِیعٍ مَا أَحْفَظَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِیظٍ مَا أَمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیٍّ مَا أَوْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِیٍّ مَا أَغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِیٍّ مَا أَعْطَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْیَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَیِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَقْوَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِیٍّ مَا أَحْکَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَبْطَشَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَیُّومٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أَدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَمْلَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِکٍ مَا أَوْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِیٍّ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَکْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ‏ مَا أَعْجَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِیبٍ مَا أَفْخَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِیدٍ مَا أَقْرَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِیبٍ مَا أَمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِیلٍ مَا أَقْبَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْکَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَکُورٍ مَا أَغْفَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَکْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَبِیرٍ مَا أَجْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْیَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَیَّانٍ مَا أَقْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أَمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَخْلَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیکٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِیعٍ مَا أَشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِیفٍ مَا أَرْزَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَهْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا أَقْدَسَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ‏] وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْکَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَکِیٍّ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِیدٍ] مَا أَفْطَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِینٍ مَا أَوْهَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِیٍّ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِیمٍ مَا أَشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَکَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِکٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْکَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَکِیمٍ مَا أَکْفَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ کَفِیلٍ مَا أَشْهَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِیدٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِیمُ وَ بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ دَافِعِ‏ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیل».

در طب الائمه از امالی روایت نموده از مولایمان امام موسی بن جعفر^{علیهماالسلام} که آن حضرت به این دعا خداوند متعال را خواندند و این دعای حضرتش به جهت خلاصی از زندان و سختی زایمان نافع و موثر می باشد:

«یَا سَیِّدِی نَجِّنِی مِنْ حَبْسِ هَارُونَ وَ خَلِّصْنِی مِنْ یَدِهِ یَا مُخَلِّصَ الشَّجَرِ مِنْ بَیْنِ رَمْلٍ وَ طِینٍ وَ مَاءٍ وَ یَا مُخَلِّصَ اللَّبَنِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ وَ یَا مُخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَیْنِ مَشِیمَةٍ وَ رَحِمٍ وَ یَا مُخَلِّصَ النَّارِ مِنْ بَیْنِ الْحَدِیدِ وَ الْحَجَرِ وَ یَا مُخَلِّصَ الرُّوحِ مِنْ بَیْنِ الْأَحْشَاءِ وَ الْأَمْعَاءِ خَلِّصْنِی مِنْ یَدَیْ هَارُون[4]».

---

[1] خواص آیات قرآن کریم، ص ۸۸

[2] سر المستتر، ص114

[3] مهج الدعوات

[4] ای مولای من! مرا از زندان هارون و از دست او نجات عنایت فرما. ای آزاد کننده (رویاننده) درخت از بین شن و خاک و آب. و ای آزاد کننده (جاری کننده) شیر از بین سرگین و خون و ای آزاد کننده (به دنیا آورنده) فرزند از بین رحم و ای آزاد کننده آتش از بین آهن و سنگ و ای آزاد کننده روح از بین احشا و اعضای بدن! مرا از دست هارون نجات عنایت فرما!.