ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰ! در ﻣﺪت ﻧﻪ ﻣﺎه ﺣﻤﻞ، زﻫﺪان ﺗﻮ اﻣﺎﻧﺘﺪار ﻧﻈﺎم ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ .رﺣﻢ ﺗﻮ ﻋﺮش ﺧﺪا و ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺣﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺣﻀﺮت آﻗﺎ ﺧﺪای ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺮاﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ را ﻣﺸﮏ زﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻧﻄﻔﻪ ای را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺼﺎره و زﺑﺪة ﻧﻈﺎم آﻓﺮﯾﻨﺶ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ آورد و آن را ﺑﻪ ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد. ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﺎدر در ﻧﻈﺎم ﻫﺴﺘﯽ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﻋﺎﻟَﻢِ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه را ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﺤﻮﯾﻞ زن ﻣﯽ دﻫﺪ و ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺧﻼﺻﻪ، اﻧﺴﺎن ﺑﺴﺎز . ﭘﺲ ای ﻣﺎدر! ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎ و در ﻃﯽ ﻧﻪ ﻣﺎه ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﺑﺎ وﺿﻮ ﺑﺎش و ذﮐﺮ ﺧﺪا ﺑﮕﻮ و ﻏﯿﺒﺖ ﻧﮑﻦ و ﺧﻮد را ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﻋﺎدت ﻣﺪه، ﺗﺎ ﻧﻬﺎل درﺧﺖ وﺟﻮدی ﺟﺎن ﺗﻮ و ﻫﻤﺴﺮت، ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻨﺸﯿﻨﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آوری.
برگرفته از کتاب شرح مراتب طهارت
