عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با اشاره به اینکه مربی نباید دوره کودکی را از کودکان بگیرد، کودک باید کودکی کند و دوره کودکیش را بگذراند، گفت: نباید از کودکان توقع داشت خیلی زود و بی مورد به آدمهای عاقل و بالغ شوند.
دکتر کریم مجتهدی در مورد تعلیم و تربیت در کودکان و آموزش تفکر منطقی در آنها به خبرنگار مهر گفت: هر کودکی را نمیشود الزاما منطقی بار آورد و منطق زمانه را در او تلقین کرد. کودکان در سنین مختلف در عوالم متفاوتی زندگی میکنند اول باید این عوالم کودکانه را شناخت و بعد بر اساس درجات و رشدهوشی آنها یک برنامه ریزی علمی برای منطقی کردن آنها در نظر گرفت.
وی افزود: منظورم از شرایط و عوالم خاص ذهنی کودک همان بهره هوشی آنان است که مورد بحث است یعنی شرایط بهره هوشی کودکان زمان و مکان و علیت و اصول عقلی را غیر از بزرگترها در مییابند. یعنی هرچیزی میتواند علت شکل گیری پدیدهها باشد.
استاد بازنشسته گروه فلسفه دانشگاه تهران تصریح کرد: کودک زندگی شخصی خود را به عالم خارج منعکس میکند. یعنی رشد تخیل در کودکان بر رشد منطقی آنان غلبه دارد و در این عالم خاص، زمان و مکان و علیت غیر از آنچه که در یک فرد بالغ است دیده میشود. برای مثال در بازی کودکانی مارمولکی زخمی میشود کودک میگوید بیا برویم زیرا پدر و مادر مارمولک میآیند سراغمان، یعنی یک تخیلی بر اساس زندگی روزمره خودشان است اینکه خودشان که زخمی میشوند پدر و مادر از آنها مراقبت میکنند و به سراغ فرد متخاصم میروند این را به کل طبیعت تعمیم میدهند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی یادآور شد: کودک زمان و مکان و علیت را متجانس نمیبیند . نکته این است که مربی نباید دوره کودکی را از کودکان بگیرد و باصطلاح کودک باید کودکی کند و دوره کودکی را بگذراند. مربی نباید از آنها توقع داشته باشد که خیلی زود و بی مورد به آدمهای عاقل و بالغ تبدیل شوند.
وی افزود: براساس تعلیمات و براساس جهان بینی خاص کودکان باید تعلیمات خاصی برای کودکان در نظر گرفت که آن تخیل حالت طبیعی کودک را داشته باشند، نه اینکه حالت بیمارگونه و نابهنجار پیدا کند. تخیل در کودک بنوعی بسیار طبیعی است و کودک نیاز به تخیل دارد مربی باید به امکانات روحی و عوالم کودک توجه کند و به مرور آنها را آگاه و منطق رایج زمانه را بدون اینکه جنبه تحمیلی بیابد، در آنها ایجاد و اسباب رشد ذهنی کودکان را فراهم کند.
مجتهدی یادآور شد: همه چیز به مربی بستگی ندارد شرایط کنونی و زندگی اصلی کودک هم تأثیرگذار بر روند تعلیم و تربیت است ولی شاید مربی با توجه به شرایط کودک آگاهانه تر با توجه به روح خاص کودک در این زمینه عمل کند.