وقایع کربلا را که مرور می کنیم؛ از علی اصغر(سلام الله علیه) تا اباالفضل(سلام الله علیه)، از رقیه(سلام الله علیها) تا زینب(سلام الله علیها)، از عبدالله تا حبیب همه را یک تن می بینیم؛ یک تن واحد؛ همه آماده و جان بر کف، از همه هستی شان برای برافراشته نگهداشتن پرچم اسلام مایه می گذارند و در تمنای بارها زنده شدن و در راه امام جان دادن، شربت «أحلی من العسل» مرگ را می نوشند و به لقاءالله می پیوندند و باز در نهایت خضوع از امامشان شرمنده اند که بیش از این برای فدیه نداشته اند...!
آرزوی هر منتظری، بودنی این چنین و داشتن چنین نسلی است؛ نسلی توحیدی!
(ادامه را در نشریه بخوانید...)
