ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

من حجاب را دوست دارم.

۹۸ مطلب با موضوع «تربیت» ثبت شده است

پیامبر(ص) برای ضعفی که دارد به خدا پناه می بردند/ «اعیذک بالله»

«کسا یمانی» یعنی پیامبر(ص) هم لباس خارجی خوب داشتند و هم بارها آن را استفاده می کردند که معروف بوده که راحت آدرس آن را می دهند.

با توجه به سوره مدثر و ... نشان می دهد از یک سو و از سوی دیگر این که صورت پیامبر(ص) مانند ماه می درخشیده نشان می دهد بیماری جسمانی نبوده است و احتمالا ناشی از حالات بعد از وحی بود است.

بارها در حدیث اجازه گرفته می شود. نوه از پدربزرگ اجازه می گیرد. جبرییل یک بار از خدا اجازه می گیرد و دوباره از پیامبر(ص) اجازه می گیرد. این نشان می دهد که در حانواده اسلامی اجازه باید خیلی جاری باشد.

در حدیث پیامبر(ص) با صفات مختلف نامبرده شدند.

حضرت علی(ع) به حضرت زهرا(س) می گویند: دختر پیامبر / این نشان می دهد که حضرت زهرا (س) خودشان و خانواده شان مورد تکریم همسر هستند.

درباره حضرت علی(ع) نیز صفات و توصیفات متنوع ی در حدیث آمده است.

حضرت زهرا(س) به حضرت علی(ع) می گویند: فرزندان تو و نمی گویند که فرزندانمان این یعنی ولایت پدر بر رفرزندان را تاکید دارند.

به جایگاه اهل بیت به صورت خاص اینجا تاکید می شود.

در بخش دوم دعا خداوند به ملایکه  معرفی می کند که همه مخلوقات را برای محبت پنج تن آفریدم.

محوریت فاطمه(س) در اهل بیت بسیار تاکید شده است هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنوها

با همه اهمیت امام علی(ع) و حضرت زهرا(س)اینجا به اهمیت پیامبر(ص) اشاره می شود که از ایشان سوال می پرسند و ایشان درباره اهمیت حدیث کسا گفته می شود.

همه افراد که وارد می شوند به حضرت زهرا(س) سلام کنند. کسانی که وارد می شوند سلام کننده هستند و حضرت زهرا(س) جوابی مبسوط در جواب سلامها می دهند.

در پاسخگویی به حسنین عدالت برقرار می شود.

یکی از آداب شیر دادن، در آغوش گرفتن نوزاد هنگام شیر دادن است. ضمن این که هر دو آغوش مادر برای نوزاد آرامش بخش است؛ لکن آغوش چپ مادر از جایگاه خاصی برخوردار است، از حضرت امام جعفر صادق (ع) نقل شده که آغوش چپ مادر، جایگاه مناسب تر شیرخوار است و تحقیقات دانشگاه کورنل، نشان می دهد که این مطلب کاملا علمی و دقیق است.

امروزه بر اساس دانش نو شناخته و نو آور کرونوبیولوژی که در آموزش های اسلامی ریشه ای قدمتی  ۱۴۰۰ ساله دارد، تغییرات ترشح هورمون ها و کاهش و افزایش آنها در ساعات مختلف شبانه روز بررسی گردیده و نشان می دهد، چنانچه مادران شیرده پس از نیمه شب یکی دو بار به کودکان خود شیر دهند سطح پایه ای هورمون پرولاکتین افزایش می یابد و تضمین یک شیر دهی موفق را میسر می سازد که در آموزش های اسلامی با ثواب فراوان مورد توصیه قرار گرفته است.

در باب ثواب شیر دادن به نوزاد گفتنی است که، موقعی که حضرت رسول اکرم (ع) در فضیلت جهاد سخنرانی می فرمودند و بانوان مسلمان در ملاقات با ایشان از محرومیت خود از مشارکت در جهاد گلایه می کردند، آن حضرت طی حدیث مفصلی فرمودند:

« آیا راضی (به این مقدار ثواب) نیستید، آن هنگامی که یکی از شما از همسر خود در حالی که او از شما خشنود است باردار شود، ثواب کسی را دارد که روزها روزه بگیرد و شب ها برای عبادت خدا بپاخیزد و چون زایمان کند هر جرعه ای که از شیر او در آید و هر بار که طفل پستان او را می مکد برای هر جرعه و هر بار مکیدن ثوابی است و اگر برای شیر دادن و مراقبت از کودک شیرخوار شبی بیدار گردد پاداشی معادل آزاد کردن هفتاد بنده در راه خدا دارد».

در چند روایت نورانی از جمله در روایت نقل شده از حضرت امام جعفر صادق (ع)، برای مادر شیرده، اجر مجاهد در راه خدا منظور شده و حتی برای مادری که در چنین زمانی از دنیا برود اجر شهادت قائل شده است.

در چندین روایت بر کفایت شیر مادر در تأمین آب و غذای کودک هنگامی که به طور انحصاری مورد استفاده قرار می گیرد (تا سن ۶ ماهگی) تأکید شده است؛ لذا آنچه که امروزه به عنوان نتیجه تحقیقات علمی روز، در کفایت شیر مادر به هنگام تغذیه انحصاری Exclusive Breast Feeding عنوان می شود، در روایات معصومان (ع) از پیش مطرح بوده است. جابر بن عبدا انصاری از حضرت رسول اکرم (ص) نقل می کند که فرمود: خداوند متعال روزی کودک را در دو پستان مادر قرار داده است. در بخشی آب و در بخش دیگر غذای او را از هنگام ولادت کودک، به تناسب نیاز هر روز وی، روزی متناسب آن روز او را مقرر فرموده است.( کتاب المواعظ، ترجمه عطاردى، متن، ص، ۱۲۰)

 

شک نکنید، همراه و همبازی شدن با ‫فرزندان‬ ، از مهمترین حلقه‌های مفقوده ‫‏تربیت‬ در خانواده‌های امروز است.
وقتی در جلسات مشاوره‌ یا مهمانیها و...، پدر و مادرها از ‫اعتیاد‬ فرزندانشون به بازی های رایانه‌ای شکایت می‌کنند، اول سوال می‌کنم برای فرزندان دلبندتون چقدر وقت گذاشتید؟ چقدر همبازی شدید و چقدر رفیق شدید؟!

ما پیرو پیامبری هستیم که در کوچه با کودکان همبازی می شد و برایشان شتر میشد تا شترسواری کنند. ‫‏مسلمانِ‬ پیامبری هستیم که در خانه برای امام‫‏حسن‬ و امام ‫‏حسین‬ علیهم السلام مرکب و اسب می‌شد.

ما عاشق پیامبری هستیم که با نوه های عزیزش همبازی می‌شد، برایشان زبان در می‌آورد و آنها را می‌خنداند و وقتی یکی از یارانش با تعجب‌گفت: فرزندم ریش در آورده و برای خودش مردی شده اما تا حالا او را حتی نبوسیده‌ام، به او فرمود: کسی که رحم و عطوفت نداشته باشد، مورد ‫‏مهر‬ و ‫‏عطوفت‬ قرار نخواهد گرفت!

همبازی شدن با کودکان

سوال مهم اینکه، آیا اگر ما هم بجای این مرد بودیم آنقدر به این مسائل کم توجه بودیم که با دیدن چنین رفتارهایی از یک پیامبر، تعجب میکردیم؟ احساس شما چیست؟

کلمه (هلوع) صفتى است که از مصدر (هلع) به فتحه هاء و لام  که به معناى شدت حرص است اشتقاق یافته. و نیز گفته اند که این کلمه را دو آیه بعد تفسیر کرده، پس هلوع کسى است که هنگام برخورد با ناملایمات بسیار جزع مى کند، و چون به خیرى مى رسد از انفاق به دیگران خوددارى مى کند. و به نظر ما این وجه بسیار وجه خوبى است و سیاق آیه هم با آن مناسب است، چون از سیاق دو جمله (اذا مسه الشر جزوعا) و (اذا مسه الخیر منوعا) پیداست که مى خواهد هلوع را معناکند.

از نظر اعتبار عقلى هم هلوع چنین کسى است، چون آن حرصى که جبلى انسان است حرص بر هر چیزى نیست، که چه خیر باشد و چه شر، چه نافع باشد و چه ضار نسبت به آن حرص بورزد، بلکه تنها حریص بر خیر و نافع است، آن هم نه هر خیر و نافعى، بلکه خیر و نافعى که براى خودش و در رابطه با او خیر باشد، و لازمه این حرص این است که در هنگام برخورد با شر مضطرب و متزلزل گردد، چون شر خلاف خیر است، و اضطراب هم خلاف حرص. و نیز لازمه این حرص آن است که وقتى به خیرى رسید خود را بر دیگران مقدم داشته، از دادن آن به دیگران امتناع بورزد، مگر در جایى که اگر کاسه اى مى دهد قدح بگیرد؛ پس جزع در هنگام برخورد با شر و منع از خیر در هنگام رسیدن به آن از لوازم هلع و شدت حرص است.

جناب کمیل بن زیاد می گوید که روزی از مولایمان امیرالمومنین علی علیه السلام پرسیدم: می خواهم من را آگاه کنید در خصوص نفسم؟ حضرت فرمودند: ای کمیل! کدامیک از نفس ها را می خواهی به تو بشناسانم؟ عرض کردم: ای مولای من! آیا او غیر از یک نفس است؟

حضرت فرمودند: ای کمیل! به درستی که آن چهار نفس است؛ نامیه نباتیه، حسیه حیوانیه، ناطقه قدسیه و کلیه الهیه، برای هر کدام از اینها پنج قوی و دو خاصیت وجود دارد.

و اما نفس نامیه نباتیه پنج قوی دارد که عبارتست از: کشندگی، جذب کنندگی، هضم کنندگی، دفع کنندگی و رشد کنندگی و دو خاصت دارد که زیادت و نقصان است. این نفس برخاسته از کبد است.

و اما نفس حسیه حیوانیه که پنج قوی دارد: شنیدن، دیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن. و دو خاصیت دارد که رضایت و غضب است. این نفس برخاسته از قلب است.

و اما نفس ناطقه قدسیه که پنج قوی دارد که فکر و ذکر و علم و حلم و تیزفهمی است، این نفس از هیچ چیزی برخاسته نیست(منشـأ مادی ندارد) و شبیه ترین چیزها به نفوس آسمانی و ملکوتی است. ضمنا دو خاصیت دارد که نزاهت و حکمت است.

و اما نفس کلیه الهیه که پنج قوی دارد: ارزش پیدا کردن در عین فنا و نابودی، نعمت در عین شقاوت و سختی، عزت در ذلت، فقر در عین غنی بودن و صبر در بلا، همچنین دو خاصیت دارد که رضا و تسلیم است. مبدأ این نفس از خداوند است و به سوی او باز می گردد. خداوند تعالی فرموده است: از روح خودم در آن دمیدم و همچنین خداوند فرموده است: ای نفس مطمئنه! به سوی پروردگارت بازگرد درحالیکه راضی هستی و اما میانه تمایی این نفوس عقل است.

در ﻣﻮرد ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ اﯾﺸﺎن را ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ رﻫﺎ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را در ﺳﻪ ﺑﺨﺶ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ -ﺧﻮب ﺑﺎزی ﮐﻨﻨﺪ -ﻓﻘﻂ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﺎﯾﺪ دﻗﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان آﻧﻬﺎ زﯾﺎده روی ﻧﮑﻨﻨﺪ- و ﺧﻮب ﺑﺨﻮاﺑﻨﺪ و ﺧﻮب ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎن درﺧﺖ را ﻣﯽ ﮐﺎرد و رﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﺪ و ﻏﺬا ﺑﺨﻮرد و رﺷﺪ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﻪ او آب ﻧﻤﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ رﯾﺸﻪ اش ﺑﭙﻮﺳﺪ و ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﻪ او ﮐﻮد ﻧﻤﯽ ﭘﺎﺷﺪ ﮐﻪ آن را ﺑﺨﺸﮑﺎﻧﺪ. پدر و ﻣﺎدر ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻮدﮐﺎﻧﺸﺎن زﯾﺎده ﺧﻮری ﻧﮑﻨﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻮدﮐﺎن در اﯾﻦ ﺳﻨﯿﻦ ـ از ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ـ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ.ﮐﻮدک ﻋﻤﻮﻣﺎً از ﻫﻔﺖ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﭘﺮ ﺧﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد. اﮔﺮ ﻧﻮزاد ﻓﻄﺮت ﭘﺮﺧﻮری داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آن ﻫﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﺑﻪ او ﭘﺴﺘﺎن ﭘﺮ از ﺷﯿﺮ داده ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎﯾﺪ آﻧﻘﺪر ﺑﺨﻮرد ﺗﺎ ﺷﮑﻤﺶ درﯾﺪه ﺷﻮد، اﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ در اﯾﻦ ﺣﺎل اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ زور ﻫﻢ ﺑﻪ او ﺷﯿﺮ دﻫﻨﺪ او ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻧﺪازة ﻧﯿﺎز ﺧﻮد ﻣﯽ ﻣﮑﺪ و ﺑﻘﯿﻪ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮐﻮدک ﮐﺎﻣﻼً ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﺮﺧﻮری ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻌﻤﻮﻻً از روزﻫﺎﯾﯽ آﻏﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ او ﺑﻪ ﺧﯿﺎل ﺧﻮدش ﻋﻘﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و ﺧﻮد ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﻏﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﺪ. ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ: ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﮐﻮدﮐﺎﻧﺘﺎن را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺧﻮب ﺑﺎزی ﮐﻨﻨﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺗﺎ آﻧﻬﺎ در اﯾﻦ ﻣﺪت ﺣﺮﻓﻬﺎی ﺑﺪ ﯾﺎد ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ. ﻫﺮﮔﺰ ﺟﻠﻮی ﺑﺎزی ﺑﭽﻪ را ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﭽﻪ در اﯾﻦ ﻣﺪت آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺗﻮان دارد، اﻋﻢ از ﻗﻮة ﺑﺎزﯾﮕﺮی و ﭘﺮﺧﻮری و ﻏﯿﺮ آن ﺑﯿﺮون ﻧﺮﯾﺰد اﯾﻦ ﻗﻮه در او رﯾﺸﻪ می کند و آن ﻫﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪ ﺑﺎزﯾﮕﺮ و ﭘﺮﺧﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد. زﯾﺮا ﺗﺎ اﻧﺴﺎن آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در درون دارد ﺑﯿﺮون ﻧﺮﯾﺰد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ آن را رﻫﺎ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻋﺰﯾﺰان ﺑﺮوﯾﺪ و ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎزی ﮐﺮدن ﺷﻮﯾﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﺗﺎ اﻧﺪازه ای ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎزی ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﯿﺶ از آن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ و ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﺎن را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎی ﺷﺐ ﻫﻢ ﯾﮑﺴﺮه ﺑﺎزی ﮐﻨﻨﺪ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺮّ آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻗﻮة ﺑﺎزﯾﮕﺮی در ﮐﻮدک وﺟﻮد دارد ﮐﻪ او ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺗﻤﺎم آن را ﻣﺼﺮف ﮐﻨﺪ و ﺑﯿﺮوﻧﺶ ﺑﺮﯾﺰد ﮐﻪ اﮔﺮ رﯾﺨﺖ از آن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دوران ﺑﺎزﯾﮕﺮی اش ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﺎ اﻵن ﺟﻠﻮی ﺑﺎزی ﮐﻮدک را ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ. اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻤﺎن ﺑﻌﺪ از ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺑﺎزی ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ و آن را رﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﻫﻔﺖ ﺳﺎل اﮔﺮ ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺑﺎزی ﻧﮑﻦ ﺣﺮف ﻣﺎ را ﮔﻮش ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎزی ﻧﻤﯽ ﮐﺮد اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺣﺮف ﮔﻮش ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﻟﺬا ﮐﻮدک اﮔﺮ در اﯾﻦ ﺳﻨﯿﻦ ﺧﻮب ﺑﺨﻮرد و ﺧﻮب ﺑﺨﻮاﺑﺪ و ﺧﻮب ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ ﺑﻌﺪ از آن دﯾﮕﺮ ﺑﺎزﯾﮕﺮی و ﭘﺮﺧﻮری و زﯾﺎده ﺧﻮاﺑﯽ ﮐﻮدک ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد و او ﻣﺘﻌﺎدل ﺑﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ .ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺪار زﯾﺎدی ﻏﺬا ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ آن را ذره ذره ﺑﻪ دﯾﮕﺮی ﺑﺨﻮراﻧﯿﺪ . در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺮوارﻫﺎ ﻏﺬا ﻫﻢ ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﯿﺪ او آﻫﺴﺘﻪ آﻫﺴﺘﻪ ﻫﻤﻪ را ﻣﯽ ﺧﻮرد، اﻣﺎ اﮔﺮ ﮐﻞ ﻏﺬاﻫﺎ را ﺟﻠﻮی او ﺑﮕﺬارﯾﺪ و ﺑﮕﻮﺋﯿﺪ :ﺗﺎ ﺟﺎن داری ﺑﺨﻮر، او وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻧﯿﺎزش ﺧﻮرد ﺑﻌﺪ از آن دﯾﮕﺮ از آن ﻏﺬا ﺑﺪش ﻣﯽ آﯾﺪ .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﻮدک ﺑﮕﻮﺋﯿﻢ ﯾﻮاش ﯾﻮاش ﺑﺎزی ﮐﻦ او ﺗﺎ ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻫﻢ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد، اﻣﺎ اﮔﺮ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ اوﺑﮕﻮﺋﯿﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺎزی ﮐﻦ او ﺑﻌﺪ از ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ دﯾﮕﺮ از ﺑﺎزی ﮐﺮدن ﺑﺪش ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ.  ﮐﻨﺘﺮل ﻗﻮة ﺧﯿﺎل ﮐﻮدک ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ آﺳﺎن اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از آن ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﻮدﮐﺎن را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺷﻠﻮغ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻠﻮی ﺷﻠﻮﻏﯽ آﻧﻬﺎ را ﺑﮕﯿﺮد .ﻣﻌﻤﻮﻻً اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ آرام ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ از ﺷﻠﻮﻏﯽ و ﺷﯿﻄﻨﺖ در ﺧﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﯿﺮون رﯾﺨﺘﻪ اﻧﺪ .ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻮدﮐﺎن را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ زﯾﺎد ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﻬﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و زود آﺷﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻗﻮة ﺧﯿﺎل در آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺣﺪ ﮐﻤﺎﻟﺶ ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ .ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﻣﯿﺪان ﺑﺎزی ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻗﻬﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﻗﻬﺮﺷﺎن دوام داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻗﻬﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻗﻬﺮﺷﺎن ﻣﺴﺘﺪام ﻧﯿﺴﺖ .ﺑﺮﺧﻼف ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﻔﺖ ﺳﺎل دارﻧﺪ. 

 ﻧﺘﯿﺠﮥ ﮐﻼم اﯾﻨﮑﻪ وﻗﺘﯽ اﺳﺎس ﻧﻬﺎل ﮐﻮدک ﺧﻮب ﭼﯿﺪه ﻧﺸﺪ، اﯾﻦ ﻧﻬﺎل ﮐﺞ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. وﻗﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﮐﺞ ﺷﺪ اوﻻً ﺑﺴﯿﺎری از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮدﺳﺎزی ﻧﻤﯽ روﻧﺪ، ﺛﺎﻧﯿﺎً اﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺮوﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎن ﺑﻪ ﻟﺐ ﺑﯿﺎورﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﮐﻨﻨﺪ.  ﭘﺲ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻮة ﺧﯿﺎل را از ﮔﻤﺎﻧﻬﺎ و ﺳﻮء ﻇﻦ ﻫﺎ ﺗﻄﻬﯿﺮ ﮐﻨﯽ .ﻫﺮ ﮐﺠﺎ دﯾﺪی ﮐﻪ داری ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮی ﺑﺪﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮی ﺑﺪان ﮐﻪ ﻗﻮة ﺧﯿﺎل ﺑﻪ ﻣﯿﺪان آﻣﺪه اﺳﺖ. ﭼﻮن ﻋﻘﻞ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺪﺑﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. ﻋﻘﻞ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺗﺼﺤﯿﺢ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻐﻠﻄﻪ.

برگرفته از کتاب شرح مراتب طهارت 

ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰ! در ﻣﺪت ﻧﻪ ﻣﺎه ﺣﻤﻞ، زﻫﺪان ﺗﻮ اﻣﺎﻧﺘﺪار ﻧﻈﺎم ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ .رﺣﻢ ﺗﻮ ﻋﺮش ﺧﺪا و ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺣﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺣﻀﺮت آﻗﺎ ﺧﺪای ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺮاﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ را ﻣﺸﮏ زﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻧﻄﻔﻪ ای را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺼﺎره و زﺑﺪة ﻧﻈﺎم آﻓﺮﯾﻨﺶ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ آورد و آن را ﺑﻪ ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد. ﺑﺪﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﺎدر در ﻧﻈﺎم ﻫﺴﺘﯽ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ، ﻋﺎﻟَﻢِ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه را ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﺤﻮﯾﻞ زن ﻣﯽ دﻫﺪ و ﺑﻪ او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺧﻼﺻﻪ، اﻧﺴﺎن ﺑﺴﺎز . ﭘﺲ ای ﻣﺎدر! ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎ و در ﻃﯽ ﻧﻪ ﻣﺎه ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﺑﺎ وﺿﻮ ﺑﺎش و ذﮐﺮ ﺧﺪا ﺑﮕﻮ و ﻏﯿﺒﺖ ﻧﮑﻦ و ﺧﻮد را ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ ﻋﺎدت ﻣﺪه، ﺗﺎ ﻧﻬﺎل درﺧﺖ وﺟﻮدی ﺟﺎن ﺗﻮ و ﻫﻤﺴﺮت، ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻨﺸﯿﻨﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آوری.

برگرفته از کتاب شرح مراتب طهارت

ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺮاﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﺴﺎﺋﻞ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﮑﻨﻨﺪ. ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدر در ﮐﻨﺎر ﮔﻬﻮارة ﻓﺮزﻧﺪ ﯾﺎ ﮐﻮدک ﺧﺮدﺳﺎل و ﯾﺎ ﻓﺮزﻧﺪی ﮐﻪ در ﺧﻮاب اﺳﺖ، ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ روﺣﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻓﺮزﻧﺪان از ﻫﻤﺎن دوران اﺑﺘﺪاﺋﯽ ﺧﺮاب ﻣﯽ ﺷﻮد. ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻓﺮزﻧﺪ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺣﺘﯽ در ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاب اﺳﺖ روﺣﯿﻪ و ﺣﺎﻟﯽ را از ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﮕﯿﺮد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﺸﻮد ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﻌﻠﻤﯽ در دﺑﺴﺘﺎن و دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن و ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﻨﺒﺮی در ﻣﺴﺠﺪ و ﺣﺴﯿﻨﯿﻪ آن را ﺗﻄﻬﯿﺮ ﮐﺮد. اﯾﻨﺠﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ آن ﺑﺮ ﮔﺮدن ﭘﺪر و ﻣﺎدر اﺳﺖ.  ﻣﺎدری ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﺮاح ﺑﺮدن ﻓﺮزﻧﺪﮐﻮدک ﺧﻮدرا دارد ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﺪﮐﻮدک رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ و ﯾﺎ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ دﻗﺘﯽ ﻧﮑﻨﺪ  ﻓﻌﻞ ﺣﺮاﻣﯽ را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪه و اﯾﻦ ﻓﻌﻞ ﺑﺮ ﮐﻮدک ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬار اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ در رواﯾﺎت آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺮای ادرار ﮐﺮدن، ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﺸﺴﺖ، ﮐﺎری ﺑﻪ او ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﭼﻮن او ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ، اﻣﺎ اﮔﺮ ﺻﻼح دﯾﺪﯾﺪ راﻫﻨﻤﺎﺋﯿﺶ ﮐﻨﯿﺪ. ﻫﻤﮥ اﯾﻨﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﮐﻮدک ﻣﻌﺘﺪل ﺷﻮد و آﻫﺴﺘﻪ آﻫﺴﺘﻪ ﺟﺎن او ﺑﻪ ﻃﺮف ﻃﻬﺎرت روﺣﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﺮود.   

برگرفته از کتاب شرح مراتب طهارت

ﺣﻀﺮت آﻗﺎ در اﻟﻬﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ فرمایند: "اﻟﻬﯽ ﮔﺮﯾﻪ زﺑﺎن ﮐﻮدک ﺑﯽ زﺑﺎن اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ ﺧﻮاﻫﺪ از ﮔﺮﯾﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ." ﭘﺲ از ﮐﻮدﮐﯽ راه ﮐﺴﺐ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد داده ای ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻃﻮر ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻢِ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل در ﺣﻮزة ﻋﻠﻤﯿﻪ درس ﺧﻮاﻧﺪه، از ﮔﺮﯾﻪ ﯾﮏ ﮐﻮدک درس ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :ﺧﺪاﯾﺎ ﺗﻨﻬﺎ زﺑﺎن ﮐﻮدک ﮔﺮﯾﻪ اﺳﺖ، اﮔﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ، ﺗﺸﻨﻪ و ﯾﺎ ﻣﺮﯾﺾ اﺳﺖ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ زﺑﺎن ﮔﺮﯾﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎدر اﺑﻼغ ﻣﯽ دارد، و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﮐﻼم ﻇﺎﻫﺮی ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺎدر اﻋﻼم ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺲ از ﻫﻤﺎن ﮐﻮدﮐﯽ راه ﮐﺴﺐ روزی را ﺑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪ ای ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻃﻠﺐ روزی ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی ﮐﻨﯿﻢ.

برگرفته از کتاب شرح مراتب طهارت