ادعیه:
امام صادقعلیه السّلام به شخصی که بچّه دار نمی شد علاوه بر این که در مورد نحوه انتخاب همسر سفارشی فرمودند؛ توصیه کردند: این دعا را بخوان که من امیدوارم که خدا فرزندان دختر و پسر به تو عطا نماید. و دعا این است:
«اَللّهُمَ لا تَذَرْنی فَرْداً و أنتَ خَیرُ الوارِثینَ وَحیداً وَحْشاً فَیقْصُرُ شُکْری عَنْ تَفَکُّری، بَلْ هَبْ لی عاقِبَةَ صِدْقٍ ذُکُوراً و اِناثاً آنَسُ بِهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَاَسْکُنُ اِلَیْهِم مِنَ الْوَحْدَةِ، وَاَشْکُرُکَ عِنْدَ تَمامِ النِّعْمَةِ یا وَهّابُ یا عَظیمُ یا مُعظِم، ثُمَّ اَعْطِنی فِی کُلِّ عافِیَةٍ شُکْراً حَتّی تُبلِغَنی مِنها رِضوانَکَ فِی صِدْقِ الْحَدیثِ وَاَداءِ الاَمانَةِ وَ وَفاءٍ بِالعَهْدِ».[1] پس حاجب این دعا را خواند صاحب ذریه ای کثیر شد.
در حدیث دیگر از امام جعفر صادقعلیه السلام منقول است که شخصی شکایت کرد که مرا فرزند نمی شود. حضرت فرمودند: چون خواهی که بر نزد زن خود بروی این سه آیه را بخوان انشاءالله خدا تو را فرزندی روزی می کند[2]:
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاستَجَبْنَا لَهُ وَ نجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّوَ کَذَلِکَ نُنجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ زَکَرِیَّا إِذْ نَادَی رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنی فَرْداً وَ أَنتَ خَیرُ الْوارِثِینَ(انبیاء:87-89)»
و در مکارم اخلاق آمده است این آیه را سه بار بخوان:
«وَذَاالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ».
فردی گوید به حضرت صادقعلیه السلام گفتم من از خانواده اى هستم که منقرض شده اند و من تنها بازمانده آنها هستم و فرزندى ندارم، فرمود: در سجده این دعا را بخوان: «رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِین» و نیز در رکعت آخر از نماز شب این دعا را بخوان سپس با همسرت در آن شب مجامعت کن. آن فرد گفت: پس چنین کردم و صاحب دو فرزند به نام های علی و حسن شدم[3].
ثواب های زیادی برای دعایی موسوم به مولود نامه ذکر شده است که از آن جمله: دارنده آن در نظر خلایق عزیز و گرامی باشد و سحر بر وی کارگر نشود و از شر مار و عقرب و هر گزنده در امان باشد و از اندوه ایمن باشد و اگر ظالمان قصد جان و مال وی نمایند ضرری به او نمی رسد و اگر تنگ روزی باشد خدای تعالی او را وسیع می کند و اگر قرض داشته باشد قرض او ر ا از خزانه غیب خود ادا می کند به شرط اینکه در فکر ادای آن باشد و اگر فرزند بخواهد حق تعالی به او کرامت فرماید و برکات بسیاری برای خواندن و شنیدن آن در ماه مبارک رمضان و نوشتن و در کفن گذاشتن آن شمرده شده است. آن دعا این است:
«بِسمِ اللهِ الرّحمنِ الرَّحیِم اَللّهُمَ ارْزُقْنا اَمِنَ المُصْطَفی اِیمانَ المُصْطَفی اِخلاصَ اِسلامَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا بَرَکَةِ المُصْطَفی اَنْبیاءَ المُصْطَفی بَصیرَةَ المُصْطَفی حُجَّةِ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا سِرَّ المُصْطَفی تَوَکَّلِ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا ثَوابَ المُصْطَفی صِراطَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا حَیاءَ المُصْطَفی حِلْمَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا دُعاءَ المُصْطَفی دینَ المُصْطَفی دَیاسَةَ المُصْطَفی رَأفَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا زُهْدَ المُصْطَفی زینَةَ المُصْطَفی زِیارَةَ المُصْطَفی سَعادَةَ المُصْطَفی صَبْرَةَ المُصْطَفی سَخاوَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا شَریعَةَ المُصْطَفی شَهادَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا صَوْتَ المُصْطَفی صُحْبَةَ المُصْطَفی ضیِاءَ المُصْطَفی جَمالَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا طَلَعَةَ المُصْطَفی طَهارَةَ المُصْطَفی طاهِرَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا عِشرَةَ المُصْطَفی عِبادَةَ المُصْطَفی عِنایَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا فَلاحَ المُصْطَفی فَراتِحَةَ المُصْطَفی لَطْفِ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا کَلامَ المُصْطَفی اَکْرَمَ المُصْطَفی لَذَّةِ المُصْطَفی لِقاءِ المُصْطَفی امالِ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا مَحَبَّةِ المُصْطَفی هِذَّ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا نِهایَةَ المُصْطَفی نِظافَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا وَدَعَ المُصْطَفی وَصَلِّ المُصْطَفی وَلایَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا حَبیبَةَ المُصْطَفی هِمَّةَ المُصْطَفی هِدایَةَ المُصْطَفی اَللّهُمَ ارْزُقْنا یَمینَ المُصْطَفی یَسارَ المُصْطَفی جُنُوبَ المُصْطَفی وَ سَلِّمَ تَسلیمَا وَ اِنْ یَکادُ الَّذینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِاَبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وَ ما هُوَ اِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ فَاللّهُ خَیْرٌ حَافِظاً وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»[4].
نماز:
از زبان امام صادقعلیه السلام به نقل از حضرت رسولصلى اللّه علیه و آله آمده که پس از برشمردن فضیلت های بسیاری که شامل کسی که این نماز و دعای بعدش را بخواند، فرمودند[5]: قسم به خداوند که مرا به حق مبعوث فرموده، اگر مرد و زنى را اولاد نشود، این نماز و دعا را بخوانند، خداوند به آنها فرزند کرم فرماید و اگر بعد از این نماز بمیرد اجر هفتاد هزار شهید داشته باشد و هنگامى که از این نماز فارغ مى شود عطا مى فرماید خدا به او به عدد هر قطره بارانى که باریده و هر گیاهى که روییده حسنه و ثوابى، و ...؛ و حضرت صادق علیه السلام فرمودند: من ضامن هستم بر او و هر روزى حق تعالى صد و شصت مرتبه به او نظر مى فرماید و کسى را که خدا بر او نظر انداخت نازل مى کند بر او رحمت و مغفرت را، و اگر کسى این نماز را بخواند و آنچه مى گوید در آن با زعفران بنویسد و با آب باران بشوید و به مجنون یا صاحب خوره و پیسى بدهد بیاشامند خدا آنها را شفا مى دهد، و اگر پدر و مادر او مشرک باشند عذاب آنها سبک مى شود. کیفیت نماز کامله این است:
پیش از ظهر جمعه چهار رکعت (دو، دو رکعتى) نماز بجا آورد. در هر رکعت ده مرتبه سوره حمد، ده مرتبه قل هو اللّه احد، ده مرتبه قل یا ایها الکافرون، ده مرتبه قل اعوذ برب الفلق، ده مرتبه قل اعوذ برب الناس، ده مرتبه آیة الکرسى و ده مرتبه سوره انا انزلناه و ده مرتبه آیه "شهد اللّه" که آیه زیر مى باشد بخواند:
«شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَمَن یَکْفُرْ بِآیَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِیعُ الْحِسَابِ». و چون از نماز فارغ شد، صد مرتبه استغفار کند به این طریق: «أستغفرالله رَبِّی وَ أتوب إلیِه» و صد مرتبه بگوید: «سُبْحَانَ اللهِ وَالحَمْدُ للهِ وَلا إِلَهَ إِلا الله وَالله أَکْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیم» و صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد[6].
[1] الکافی، ج 6، ص 9؛ خدایا مرا تنها و بی کس و وحشت زده وامگذار که سپاسگزاریم از فکر کردنم عقب بیفتد بلکه انس و عاقبت به خیری از پسر و دختر به من عنایت کن که به آنها از وحشت به آرامش برسم و و از تنهایی به انس؛ و تو را بر تمام نعمت هایت شکرگزار باشم؛ ای بسیار بخشنده؛ ای بزرگ، ای عطابخش؛ مرا از هر جهت عاقبت به خیر کن تا آنجا که به والاترین مرتبه رضایت تو از خودم به جهت راستگویی و امانت داری و وفای به عهد برسم.
[2] کتاب مکارم الأخلاق، ترجمه میر باقرى، ج1، ص 431
[3] مستدرک، ص 118
[4] کتاب ره توشه ی ماه رمضان
[5] بحار الانوار، ج 89، ص 372
[6] گنجینه های معنوی
تشکر وخدا خیرتان بدهد