عوامل ناباروری و درمان آن:
باید دانست که زن و مرد، در یک صورت، برای همیشه عقیم بوده و باید از بچه‌دار شدن ناامید باشند و آن در صورتی است که زن روی زهار خود (زیر شکم) و مرد روی آلت خود (روی عانه) موی نداشته باشند.
در غیر این صورت (در صورت وجود موی) ایندو، استعداد باروری را دارند و عقیم نمی‌باشند و تنها موانعی موجب عدم باروری شده است. این عوامل می‌تواند از این قرار باشد:
۱) ضعف اسپرم و تخمک ۲) کمی تعداد اسپرم و تخمک ۳) راه‌بندان در زهدان زن ۴) انسداد لوله‌های رساننده‌ی اسپرم و تخمک ۵) غلبه گرمی شدید که موجب سوخته شدن اسپرم و تخمک می‌شود. ۶) سردی شدید که موجب ناتوان شدن تخمک و اسپرم می‌شود. ۷) سردی شدید رحم زن که نطفه را بارور نمی‌سازد، وجود عارضه‌هایی مثل عفونت و کیست در رحم و تخمدان زن، ۸) کوچکی آلت مرد، که اسپرم را به رحم نمی‌رساند ۹) سوء مزاج زهدان و ….
گاهی هیچ یک از عارضه‌های فوق وجود ندارد و تنها علت عدم باروری، وجود ناامیدی و استرس و اضطراب و غم و اندوه در زن می‌باشد، مخصوصاً اگر موردی مبنی بر وجود اشکال در امر باروری وجود داشته باشد، یا حرف و حدیث دیگران و اطرافیان که همین حالت روانی پریشانی که به زن روی می‌آورد می‌تواند، مانع باروری وی شود، اگر چه هیچ اشکالی در دستگاه‌های زن و مرد وجود نداشته باشد. و تو باید به این نکته اهمیت دهی.
یکی از عوامل دیگر نازایی و ناباروری در مرد و زن، اعمال پزشکی طب کلاسیک می‌باشد. داروهای قوی و بسیار مُضر و انواع آمپول‌ها، مخصوصاً، اعمال جراحی مثل بیماری واریکوسل، جراحی رحم، جراحی کیست و امثال اینها، که خطر ناباروری همیشگی را به دنبال خواهد داشت، چرا که در اعمال جراحی در نقاط حساس و پُرعصب و مویرگ، خطر قطع مویرگ و عصبهایی را که به چشم نمی‌آید و در طب کلاسیک اهمیت ندارد، ولی در اصل عهده دار کاری در زمینه باروری را داراست، خواهد بود. و این گونه عارضه‌ها که بر اثر دست کاری شدن و از حالت طبیعی بیرون آوردن عضو، روی می‌دهد، معمولاً قابل جبران نخواهد بود.
بقیه مقاله را در ادامه مطلب بخوانید.
