ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

رب هب لی من لدنک ذریة طیبه

ذریه طیّبه

من حجاب را دوست دارم.

۹۸ مطلب با موضوع «تربیت» ثبت شده است

توجه به شعر کودک که متضمن مفاهیم حکمت اسلامی و حکمت سیاسی باشد، به نظر ما یکی از کارهای لازم است و امروز یک مقداری جایش خالی است. شعر کودک و کتاب کودک و نوجوان از جمله بخش های مهمی است که امروز مورد توجه است. شعرایی که توانایی دارند، زبان رسائی دارند، باید مفاهیم حکمت آمیز را، یعنی حکمت اسلامی و ایرانی را در شعرهای فارسی بگنجانند. 



دریافت

کشور ما خوشبختانه کشور هنر و ادبیّات است. نمیخواهم به طور مطلق و بیمطالعه ادّعایی را بکنم که حالا در خیلی از رشته‌های هنری، یا بلد نیستیم، یا عقبیم، یا مقلّدیم! در این بحثی نیست؛ لیکن طبیعت این تاریخ، بیشتر یک طبیعت ادبی و هنری است و گذشته‌ی ما، طبیعت ما و ادبیّاتِ خیلی قوی ما هم این را نشان میدهد.

 

کتابخوانى را باید جزو عادات خودمان قرار دهیم. به فرزندانمان هم از کودکى عادت بدهیم کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتى مى‌خواهند بخوابند، کتاب بخوانند. یا وقتى ایام فراغتى هست، روز جمعه‌اى هست که تفریح مى‌کنند، حتماً بخشى از آن روز را به کتاب خواندن اختصاص دهند.

 در تابستان‌ها که نوجوانان و جوانان محصّل، تعطیل‌اند حتماً کتاب بخوانند. کتاب‌هایى را معیّن کنند، بخوانند و تمام کنند. افرادى که کار روزانه دارند مثلاً کارمند ادارى، کارگر، کاسب و یا کشاورز هستند وقتى به خانه مى‌آیند، بخشى از زمان را گرچه نیم‌ساعت براى کتاب خواندن بگذارند.

 چقدر کتاب‌ها را در همین نیم‌ساعت‌ها مى‌شود خواند! بنده دوره‌هاى بیست جلدى و بیست و چند جلدى کتاب را در همین فاصله‌هاى ده دقیقه، بیست دقیقه و یک ربع ساعته خوانده‌ام. پشت این کتاب‌ها را هم یادداشت مى‌کنم که معلوم باشد.

شاید صدها جلد کتاب را همین‌طور در این فاصله‌هاى کوتاه ده دقیقه‌اى خوانده‌ام. بسیارى از افراد را هم مى‌شناسم که این گونه‌اند.

 

خصلت های خوب

ما در درجه‌ى اول باید به ساختن و پرداختن شکل روحى کودکانمان اهتمام بورزیم. اگر توانستیم هویت انسانى این کودک را از آغاز کودکى شکل بدهیم و خلقیاتى را در آن به وجود بیاوریم، این براى همیشه به درد خواهد خورد. عوارضى وجود دارد، معمولاً این عوارض اخلاقیات را تحت تأثیر قرار میدهد؛ اما اگر چنانچه شخصیت کودک از آغاز ساخته شد و شکل گرفت، تأثیرات عوارض کمتر خواهد بود و عوامل کمک کننده هم در بین راه کمک خواهد کرد.

بقیه متن را در ادامه مطلب مشاهده فرمایید.

همسر عمران در موقع بارداری دعا کرد: انی نذرت لک ما فی بطنی محررا فتقبل منی
 یعنی من نمی خوام این بچه، بچم باشه می خوام برای تو باشه... وقتی مال رو به صاحب مال می بخشی، صاحبش خودش می دونه چجوری تربیتش کنه... 
حضرت زکریا که صحنه غذاهای بهشتی حضرت مریم س رو دید، دلشون همچین فرزندی خواست و از خدا بچه نخواستند از خدا ولی خواستن (فهب لی ولیا /سوره مریم) 
حالا ما باید بچه هامون رو نذر اهل بیت ع از جمله سیدالشهدا کنیم... نذر بچه برای سید الشهدا با زمان حضرت ابراهیم ع برمی گرده... حضرت ابراهیم ع از واقعه کربلا آگاهی پیدا می کنند و خیلی ناراحت می شوند بعدها که حضرت اسماعیل ع بزرگ می شن و می فهمند که واقعه کربلا در رابطه با فرزندان حضرت اسماعیل خواهد بود، به فکر می افتند که فرزند خودشون رو ذبح کنند تا کربلا اتفاق نیفته که خواب می بینندو فوقع ما وقع..

حضرت زکریا ع هم همینطور... جالبه که سوره مریم با کهیعص (کربلا، هلاکت، یزید، عطش، صبر) شروع میشه و آیه بعد می گه: ذکر رحمته عبده زکریا اذ نادا ربه نداء خفیا.... فهب لی ولیا....   
از خدا فرزندی می خواهند از جنس امام حسین ع که حضرت یحیی ع خیلی شبیه ایشان هستند.
بچه نذر شده دیگر، حضرت ابوالفضل علیه السلام هست که وقتی بدنیا اومدند حضرت ام البنین ع قنداقه شان را دور سر امام حسین علیه السلام می گردونند... می گند حضرت علی اصغر ع هم حضرت رباب س نذر امام حسین ع می کنند...

خلاصه از این قبیل بچه ها زیادند... این مهمه که مادر قبل بارداری و تو بارداری بچه شو برای فداشدن برای امام حسین علیه السلام بخواد.

برگرفته از صحبتهای آقای چیت چیان

خداوند متعال در قرآن کریم بارها و بارها با بیان داستان‌ها و حکایاتی از زندگی پیشینیان و گذشتگان برای مومنین، مثال‌ها و لطایفی را برای زندگی بهتر بیان کرده است. در سوره انبیا نیز خداوند بعد از اینکه استجابت دعای حضرت یحیی علیه‌السلام را بیان می‌کند با بیان سه ویژگی منحصر به فرد از یک خانواده الهی سعی در تشویق و نزدیک کردن دیگر بندگان به این ویژگی‌ها کرده است. «فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیى‏ وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کانُوا یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً وَ کانُوا لَنا خاشِعینَ[انبیاء/90] ما هم دعاى او را پذیرفتیم و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده (باردارى) کردیم چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر به سرعت اقدام مى‏کردند و در حال بیم و امید ما را مى‏خواندند و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند.»

بقیه متن رو در ادامه مطلب ببینید.
هوالحکیم

بسیاری از دخترها و خواهران ما در نظام کنونی نمی‌دانند که عظمت زن در مادر شدن است که او بتواند فرزند تربیت کند، دانشمند تربیت کند، عالِم و دانشمند شود برای اینکه فرزندان دانشمند تربیت کنند؛ وگرنه کارمند شدن و وارد جامعه شدن و اینها این کاری است که از هر مردی ساخته است. آن کاری که از زن ساخته است، از عظمت زن، از اینکه او باید مظهر خالقیّت ذات اقدس الهی باشد. آن کار اساسی زن‌هاست که فرمود ما نکاح آوردیم نه ازدواج مصطلح. این ازدواج مصطلح، اجتماع نر و ماده در گیاهان هم هست، در حیوانات هم هست. ما آن را نیاوردیم. «النِّکَاحُ سُنَّتِی» لذا فرمود: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ» این اصول خانواده را تشکیل می‌دهد که امیدواریم ـ ان‌شاءالله ـ برای نسل آینده و اینکه این خواهران ما، دختران ما، زن‌های جامعه بدانند عظمت زن در مادر شدن است. این نقص نیست که بگویند ما برای کهنه شستن نیامدیم. خیر؛ کهنه شستن ممکن است کسی کارگر بگیرد، اما مادر شدن عظمت است.

در خود روایات هم دارد؛ ملاحظه فرمودید؛ کسی آمده گفت من فلان گناهی کردم؛ می‌خواهم پاک شوم. حضرت فرمود مادر داری که مثلاً به مادر احسان کنی تا آن لغزش‌هایت بخشوده شود؟ عرض کرد نه؛ به رحمت ایزدی رفت. گفت خاله داری؟ عرض کرد بله. گفت به خاله‌ات هم اگر احترام کنی، کارِ مادر است. این عظمت مادر، این مقام شامخ مادری، این صبغه ملکوتی است. فرمود نکاح سنّت ماست؛ اگر کسی این کار را بکند، نصف دینش را حفظ کرده. می‌بینید تفاوت ره از کجاست تا کجا. این نکاح را با چشم فرشته‌ها دارد می‌بیند؛ نه نکاح را به عنوان اجتماع مذکر و مؤنث. این نظام اسلامی آمده زن‌ها را آزاد کرده. آزادی این است که تحصیل آزاد است؛ کمالات آزاد است؛ اما تحصیل برای اینکه مادرِ خوب شود و بتواند فرزندان دانشمند تربیت کند. این نقص نیست و اگر جامعه به لطف الهی باید طوری باشد که این کشور از هر نظر آماده باشد برای ظهور مبارک حضرت و این نظام را حفظ کند از هر خطری و ـ ان‌شاءالله ـ سالماً تحویل وجود مبارک حضرت بدهد، داشتن فرزندان و جوانان با ایمان است.

درس تفسیر آیت الله جوادی آملی 24 دی 92

بسم الله الرحمن الرحیم

پایۀ اصلاح نفس مبارزه با هوای نفس است و پدر و مادری که این را در عمل و رفتار خودشان به بچه یاد ندهند و در خانواده این تجربه را به بچه ندهند، نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان اصلاح شود و خوب بار بیاید.
پدر و مادری که وقتی عصبانی شوند هر چه دلشان بخواهد به زبان می‌آورند، طبیعتاً بچۀ آنها هم هرکاری دلش بخواهد، انجام خواهد داد! بچه باید در رفتار پدر و مادرش ببیند که بارها عصبانی شده‌اند، ولی چیزی نگفته و فقط لبخند زده‌اند. اگر بچه این را بییند، می‌فهمد که خیلی جاها باید علی‌رغم هوای نفسش رفتار کند و پا روی نفسش بگذارد.
اگر پدر و مادر، موقعی که عصبانی هستند بچۀ خود را تنبیه کنند، و موقعی که خوشحال و سرحال هستند بچه را تشویق کنند، این بچه تربیت نمی‌شود بلکه بی‌تربیت خواهد شد! چون بچه پیش خود می‌گوید: «ملاک تشویق و تنبیه، رفتار درست و غلط من نیست، بلکه ملاکش حال خوب و بد پدر و مادر من است! آنها هروقت سرحال باشند می‌بخشند و هروقت عصبانی باشند نمی‌بخشند و مجازات می‌کنند» وقتی رفتار پدر و مادر باعث شود که بچه‌ این‌طور نتیجه‌گیری کند، طبیعی است که این بچه هم طبق هوای نفسش عمل کند.

حاج آقا پناهیان